-29-
dienst van 5.45 uur op het postkantoor, ging hij om 2 uur 's
nachts de koeien melken, daarna de post sorteren en bestel
len. 's Middags om 2 uur in de Normer de koeien melken,
daarna weer met de post rond er werd toen nog 2 keer per
dag bezorgd, soms was dit 3x per dag. In die tijd hielp Neeltje
ook wel mee op de boerderij om haar man werk uit handen te
nemen.
Neeltje Wiegman-Lont is ook 12 jaar kosteres geweest van de
doopsgezinde kerk. Waar veel werk was te doen. Er was een
houtkachel waarvoor ze
het hout zelf moest hak
ken, iedere week moest
de kerk schoongemaakt
worden en zaterdags
weer helemaal gestoft.
Het materiaal en ge
reedschap moest ze zelf
kopen. Wat ze van haar
loon overhield was geen
vetpot, toch heeft Neel
tje Wiegman van het
opgespaarde, verdiende
geld (Witte Kruis en Kerk) haar huis aan de Beltstraat in
1960 kunnen kopen. Het bestuur van het Witte Kruis heeft
het plan om het magazijn in de Beltstraat te sluiten. In de Elft
komt het Boerenleenbankgebouw (kantoor Butijn) vrij en dat
wordt aangekocht, dus wordt alles daarheen verplaatst. Na
bijna 25 jaar stopt het echtpaar Wiegman als beheerder van
het Witte Kruis. Piet en Neeltje Wiegman-Lont
Postbode PietWiegman
In 1963 gaat Neeltje haar man met pensioen. Zijn moeder overlijdt en de boerderij wordt verkocht.
Ze krijgen nu een rustiger leven samen, totdat haar man in 1966 onverwacht overlijdt. Neeltje blijft
alleen achter, want kinderen hebben Piet en Neeltje helaas niet gekregen. Gelukkig heeft ze de kin
deren van haar broer en zus, waarmee ze een fijn contact heeft.
Neeltje blijft tot 1976 in de Beltstraat wonen, ze heeft er dan 40 jaar gewoond. Ze verhuisd dan
naar de Seringenlaan. Eerst in een boven- en later in een benedenwoning. Op oudere leeftijd maakt
ze dan buitenlandse reizen. Zo gaat Neeltje als ze 74 jaar is, nog 3 maanden naar Nieuw Zeeland.
Naar de oud-Wieringer familie De Vries. Met haar man had Neeltje de afspraak om als hij gepen
sioneerd was samen naar hun kennissen in Nieuw Zeeland te gaan. Het heeft niet zo mogen zijn,
daarom maakt ze later alleen deze verre reis. Het is een onvergetelijke reis geworden, samen met
Ma de Vries-Bood reist Neeltje door geheel Nieuw Zeeland, van het Noorder- tot het Zuidereiland.
Een geweldige ervaring in een prachtig land.
Tot op zeer hoge leeftijd blijft Neeltje Wiegman-Lont op zichzelf wonen. Door botontkalking
nemen de lichamelijke klachten toe, zodat ze na 24 jaar Seringenlaan naar het Zorgcentrum Noor
derlicht verhuist als ze 94 jaar is. Ze krijgt er een prachtige kamer en heeft het er heel goed naar de
zin.
Op 17 juli 2003 hoopt Neeltje Wiegman-Lont hier de mijlpaal te bereiken om 100 jaar te worden.
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hóögte" - 15c jaargang nr. 1 - 2003
