- 109 -
Hooien: v.l.n.r.: Vrouw Rotgans, Trien Rotgans, Marie Rotgans en
Opa Post.
Ze kregen één zoon, onze
vader Dirk Post, die uiter
lijk veel op zijn moeder
leek, hij had hetzelfde don
kere uiterlijk en was 1,70
m lang. Hij is als enig kind
nogal beschermd opge
groeid. Op achtentwin
tigjarige leeftijd trouwt hij
met de zeventienjarige
Jantje Hollander uit Koe
gras (gemeente Den Hel
der). De eerste drie jaar
hebben ze ingewoond bij
opa en opoe Post. Nadat
opa de boerderij van zijn
schoonvader Johannes Tij-
sen heeft gekocht, gaan
onze ouders in de Polder Waard Nieuwland wonen op de Oosterweg 2. Opa en opoe bleven alleen
achter op Zandburen, waar opa verder boerde met zijn knecht Simon Everts, die tot het overlijden
van opa bij hem is gebleven.
Na het overlijden van opoe op 17 februari 1938 blijft opa alleen wonen in gezelschap van zijn
hondje Polly. Zijn zuster Aaltje en haar dochter Grietje, zorgen ervoor dat hij iedere dag een warme
maaltijd krijgt. Onze moeder ging iedere week een dag naar opa, om zijn huis schoon te maken.
Later gingen Trudie, Fien en Nel dat doen. We gingen in de
zomer ook fruit plukken bij opa, hij had een pruimenboom met
hele lekkere wijnpruimen en er stond ook een boom met jutten-
peren. Thuis werden die ingemaakt voor de wintervoorraad.
Verder herinner ik mij dat opa altijd pepermuntjes en kleingeld in
de la van de tafel had, vooral met kermis deelde hij dat aan ons
uit. Rond zijn tachtigste jaar krijgt opa voor de tweede maal last
van huidkanker, waarvan hij na verscheidene keren te zijn be
straald, genezen verklaard is.
Op vierentachtigjarige leeftijd begint hij te sukkelen met zijn ge
zondheid, na een griep komt hij bij ons in huis, iets wat ik wel
heel gezellig vond. Uit school vandaan ging ik meteen naar opa's
bed om te vertellen wat ik allemaal had beleefd. Doordat mijn
vader in diezelfde periode voor een zware operatie in het zieken
huis in Alkmaar lag, had mijn moeder het erg druk. Samen met
mijn zus Nel moest ze de boerderij draaiende houden. Piet en ik
zaten toen nog op de lagere school. Trudie en Fien waren inmid
dels getrouwd en hadden hun eigen verplichtingen, al probeerden
ze wel zoveel mogelijk te helpen.
Na een ziekbed van een paar maanden is opa rustig ingeslapen. Moeder en Nel zaten te melken en
mijn vader lag nog steeds in het ziekenhuis, terwijl dokter Bekkering tegen mij gezegd had dat ik op
opa moest passen. Toen hij overleed zat ik dan ook aan zijn bed. De eerste tijd hebben we hem erg
gemist. Hij overleed op 27 april 1959, 3 dagen voor zijn 85e verjaardag. Hij is op het kerkhof van
Zandburen begraven, naast zijn zuster Aaltje Lont-Post.
Tot zover de herinnering aan onze betovergrootvader Jan Post en onze grootouders Pieter Post en Geertje
Tijsen. Ook namens mijn zussen Fien en Nel en mijn broer Piet.
Pieter Post
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 14e jaargang nr. 4 - 2002
