- 106 -
Marske sluisje was gelegen in het gedeelte dijk iets ten oosten van de Marskeweg. De weg die bij de
meeste mensen bekend is om een "loopje naar dijk" te maken. Ook dit sluisje zorgde voor het
afvoeren van het teveel aan boezemwater uit midden-Wieringen.
Constructie van de sluisjes
Eigenlijk waren het geen sluisjes maar gewone duikers, maar omdat ze aan de zeezijde van de dijk
een terugslagklep hadden, werden ze sluisjes genoemd. De goot van het sluisje was van gele steen
gemetseld en rustte op een houten vloer. De goot was afgedekt met zogenaamde dekzerken. Aan de
landzijde waren aan de inlaat van het sluisje vleugels van hardsteen aangebracht. Deze waren nodig
om het boezemwater naar de sluis te geleiden en tevens om het afkalven van de dijk tegen te gaan.
De houten terugslagklep was zodanig opgehangen dat deze met het volle gewicht de duiker afsloot.
Bij laagwater drukte het aan de binnenzijde van de dijk aanwezige boezemwater de klep naar boven
(lees open) en stroomde het water via een houten koker het wad op.
Geschiedenis
Over de geschiedenis van beide sluisjes is weinig bekend. De archieven geven daarover niet veel
prijs. Zeer waarschijnlijk is dat ze zijn gerenoveerd en aangepast tijdens dijkverzwaringen welke in
de loop van de eeuwen hebben plaatsgevonden.
SITUATIE WIERINGEN
SCHAAL I 50 ooo
De situatie van de dijken op Wieringen in het tweede decennium van de vorige eeuw
In beeld
In de eerste decennia van de 20e eeuw komen de uitwateringsluisjes weer duidelijker in beeld. De
afsluiting van de Zuiderzee maakte het noodzakelijk dat de noordelijke zeeweringen op Wieringen
werden verzwaard en verhoogd. In het artikel over het Normersluisje ben ik min of meer uitvoerig
op deze materie ingegaan.
Als gevolg van deze verzwaring moesten de sluisjes worden aangepast aan de afmetingen van de
_TE VERHOOGEN ZEEWERINGEN
m m m NJEUWt ZEEWERING
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 13e jaargang nr. 5 - 2001
