Enige jaren later verhuis
de het gezin Barelds naar
een houten woning aan
de Gesterweg in Den
Groep dienstweigeraars bij antimilitaristische demonstratie in Amster- Qever -poen was hij dich-
dam. Ie van links Teun Barelds Ezn, 3e van links Oebele Oldenburger. werk de
bewoners van de houten woningen, (keetbewoners werd er minachtend gezegd) werd wel wat neer
gekeken door de traditionele Wieringers: dat waren arme lui. Dat was overigens nergens voor nodig
herinnert zich Teun's vrouw: als kind woonde ze in een boerderij aan de Belt. Daar waren 2 gezin
nen, 18 personen totaal die op één emmer hun behoefte moesten doen. Armoe was er niet alleen
bij de keetbewoners.
Helaas brandde de woning aan de Gesterweg in 1943 af. Ze verloren alles en kregen niets vergoed
de brandverzekering had ze niet langer als klant geaccepteerd vanwege de brandgevaarlijkheid in de
houten woning. Van hun in de tuin begraven antifascistische literatuur vonden ze niets terug.
Daarna woonden ze in het MUZ-park waar voor hen een woning gevorderd werd.
De oorlogstijd werd voor de familie een nog groter persoonlijk drama: bij een razzia in november
1944 werd Teun Barelds opgepakt en als dwangarbeider naar Duitsland getransporteerd. Op 10
april 1945 is hij tijdens beschietingen gewond geraakt tengevolge waarvan hij op 15 april 1945 in
Menden overleed. Hij ligt begraven op het Nederlandse Ereveld te Düsseldorf als slachtoffer van
het regiem dat hij zo verafschuwde.
Terugblik
Terugkijkend valt op dat de anarchisten opvallend scherpzinnige opvattingen hadden. Al in een
vroeg stadium namen ze afstand van de koloniale politiek van de Nederlandse regering. Deze
opstelling leidde onder deWieringer anarchisten tot felle protesten toen de regering in 1933 bij een
muiterij van het pantserschip "De Zeven Provinciën" in de Indische wateren tot een bombarde
ment besloot. Aanleiding was een herhaalde loonsverlaging van de van de bemanning. Bij de aan
val vielen 23 doden en 14 gewonden.
Een groep Wieringers deelden in een zeer gespannen Den Helder protestpamfletten uit, waarin ze
opriepen tot solidariteit. De leuze die ze daarbij voerden luidde: "COLIJN ZIJN WOORD IS
MOORD!" Ze werden gearresteerd. Tot de veroordeelden behoorden:
Lutzerd Bos hij kreeg 2 maanden gevangenisstraf
Rense Holtjer hij kreeg 4 maanden gevangenisstraf
Roel Drenth hij kreeg 3 maanden gevangenisstraf
Piet Laros hij kreeg 14 maanden gevangenisstraf
Zij zijn toen voor de eer
ste en enige keer in het
Concertgebouw geweest.
Daar werden 's avonds
feestcantates uitgevoerd
door socialistische zang
koren en muziekcorpsen,
's Nachts fietsten zij weer
naar huis, waar zij 24 uur
na hun vertrek terug wa
ren. Je fietste wat af in
die dagen.
- 55 -
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 13e jaargang nr. 3 - 2001