Speelplaats voor de jeugd
Dikwijls was het sluisje ook een aantrekkelijke speelplaats voor de schoolgaande jeugd. Ze konden
er naar hartelust spelen en ravotten. Soms maakten ze bootjes van op de dijk aangespoelde stukjes
hout. Ze lieten dan de bootjes, aan de binnenkant van de dijk, bij het sluisje in het water. Het bij
ebtijd door het sluisje stromende water nam de "vaartuigjes" mee naar buiten. De jeugd rende dan
over de dijk om dan aan de buitenkant, met glinsterende ogen, te zien hoe de bouwsels in de maal
stroom van het kolkende water een weg naar zee vonden.
Wieringen verkaveld
Eind jaren dertig werd er op Wieringen een aanvang gemaakt met de (eerste) ruilverkaveling. De
Duitse bezetting gooide echter roet in het eten. In de jaren na de tweede wereldoorlog werd de ver
kaveling weer opgepakt en kon eind jaren veertig zijn beslag krijgen. Mede als gevolg van de ruil
verkaveling werd de waterhuishouding op Wieringen aangepast. Dit had in belangrijke mate gevol
gen voor de afvoer van overtollige water uit het gebied van noord-Stroe tot Westerland. In de
Hoelmerkoog werd een gemaal gebouwd. Bij de Hollebalg bracht men onder de "betonweg" een
grote duiker aan. Het water dat voorheen naar het Normersluisje werd geleid, werd nu via de
genoemde duiker en een nieuw gegraven brede tochtsloot naar het gemaal in de Hoelmerkoog
gevoerd.
Normersluisje finito
Door eerder genoemde waterstaatkundige aanpassingen op Wieringen werd het uitwateringssluisje
in de Normerdijk overbodig. Het had 23 jaar gefunctioneerd in de waterstaatgeschiedenis van
Wieringen. Het is niet met zekerheid te zeggen, maar waarschijnlijk is het sluisje gedeeltelijk door
een Wieringer aannemer gesloopt. Gedeeltelijk omdat alleen het inlaat- en uitlaatgedeelte zijn ver
wijderd. Omdat het te ingrijpend was om de duiker onder de dijk te slopen, heeft men deze laten
zitten en aan beide zijden afgesloten. Op de plaats van de in- en uitlaat werd klei aangebracht. De
stenenglooiing aan de buitenzijde werd doorgetrokken en niets herinnerde meer aan het sluisje van
weleer. Tijdens het op Deltahoogte brengen van de Normerdijk in 1985 is het laatste van wat ooit
het sluisje was, verwijderd. Het Normersluisje is niet meer. Het is geschiedenis geworden. Het aan
tal Wieringers dat zich de aanwezigheid van het sluisje nog kan herinneren neemt steeds meer in
aantal af. Wat blijft is de geschiedenis van het sluisje op papier. Een historie die u net heeft kunnen
lezen.
Naschrift
Bij het bestuderen van de geschiedenis van het Normersluisje krijg je allerlei informatie van perso
nen "die het nog weten". In de Wieringer zeewering bevonden zich namelijk nog twee sluisjes. De
ze sluisjes, het Broekersluisje en het Marskesluisje, waren van een eerdere datum dan het Nor
mersluisje. Het is interessant om aan de historie van deze sluisjes eens een onderzoek te wijden.
Dankwoord
Veel dank ben ik verschuldigd aan de heren Piet Keijzer van Noorderbuurt en Willem Vermeulen
uit Hippolytushoef. Zij hebben mij waardevolle (praktische) informatie verstrekt aangaande dit
artikel. Zonder hen was de geschiedenis van het Normersluisje niet tot leven gekomen. Ook dank
aan het Archief van de Zuiderzeewerken te Lelystad. Zij hebben mij welwillend een kopie van de
constructietekeningen van het Normersluisje ter beschikking gesteld. Voor het overige wil ik het
Archief van Rijkswaterstaat te Haarlem dank zeggen voor beschikbaar stellen van het bestek NH
3967, dienst 1985- 1987.
-33-
Bronvermelding Driemaandelijksch bericht betreffende de Zuiderzeewerken 1925 t/m 1926;
Rapporten en Mededeelingen betreffende de Zuiderzeewerken; de uitvoering der Zuiderzeewerken in het tien
jarig tijdvak 1919 - 1929;
Bestek NH 3967, dienst 1985 - 1987 betreffende het verzwaren het verhogen Normerdijk te Wieringen.
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 13e jaargang nr. 2 - 2001
