De boerin kon
immers nog niet
over elektriciteit
beschikken en
moest toch in de
pan kunnen kij
ken om te zien of
het eten gaar was.
In een aantal ge
restaureerde boer
derijen treft men
deze raampjes niet
meer aan, ver
moedelijk omdat
de nieuwe bewo-
Dat de pijp van de schoorsteen reikt tot halverwege het rieten dak geeft wellicht het enge idee van
brandgevaar. Overlevering leert dat er goede vonkenvangers in de pijp zaten en dat brandende
schapenkeutels niet of bijna niet vonken. Dus gerustgesteld.
Op de dors bevindt zich nog een bedstee, meestal voor de knecht of de dienstmeid. Die bedstee is
ingebouwd in de schuur, waar in de zomer het hooi in komt. De knecht sliep dus lekker warm
"onder het hooi". Pas tegen het voorjaar als de voorraad hooi opraakte kwam de bedstee weer te
voorschijn.
ner zich geen re
kenschap gaf van
de functie.
Belt 39 met dorsschoorsteentje. Eigenaar J. Borst. Gebouwd begin 19e eeuw.
Rijksmonument, (foto Theo Mulder)
Schuur en wagenstik
Zoals gezegd de boer voerde de koeien vanuit de schuur. Daarvoor maakte hij zo snel mogelijk een
pad in het hooi. Naast de schuur is het wagenstik. Hierin zitten de grote deuren, een onderdeel van
het zwarte schuurschot. Door deze deuren kwam de wagen met hooi binnen, werd afgeladen en
het paard ging via de dors naar buiten. De lege wagen werd door de boer en zijn knecht achteruit-
geduwd. Onder de grote schuurdeuren, die niet helemaal tot aan de grond reiken, zit een brede
plank. In het voorjaar zaten er schapen met lammetjes in het wagenstik. De plank, officieel zettel-
bord, werd overdag weggehaald. Dan konden de lammetjes naar buiten op het erf. Omdat de scha
pen in het wagenstik bleven - ze waren te groot - en omdat lammetjes altijd hun moeder terugvin
den, had de boer er geen omkijken naar.
In wagenstik en schuur bevinden zich 6 grote dikke palen, die het rieten dak dragen. Soms werd
daar wel een mast van een schip voor gebruikt. Zo'n mast spoelde aan op de dijk, van een veronge
lukt schip. Als die mast de goede hoogte en dikte had en beter was dan de paal die er stond, dan
volgde vervanging.In Museum Jan Lont is dat te zien.
- 68 -
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Höógte" - 12e jaargang nr. 3 - 2000
