evrouw G. Veuger-Rotgans
- 105 -
90 juciY wonende Zorgcentrum Noorderlicht schrijft over haar jeugd.
Daar ik geboren ben op Wieringen, toen nog een eiland dus rondom water, heb ik 12 jaar bij fami
lie (tevens naamgenoot) met winkel gewoond, en hielp daar in de winkel. Geertje Rotgans, De
Haukes 70, het huis staat er nog.
De scheepjes voeren toen nog in de zee. Ook de aanleg van het wier langs de Hoelmerdijk. Daar
tussen al dat wier, lagen ook bosjes zeewier. Wij als meisjes gingen daar zoeken. We brachten deze
bosjes dan naar de Zwarte Loods op de Haukes. Daar stonden lange tafels, waar we ze schoon
maakten. De bosjes waren 40 cm lang lichtgroen en het zeewier was als engelenhaar zo dun.
Dan werd het verwerkt, in mooie witte dozen gedaan met een kantje om het deksel. Daarna ver
stuurd naar het buitenland.
Meester kwam met de schoolkinderen de dijk bespreken. Schepen voeren later met de vlag half
stok. De zee ging en er was geen broodwinning meer. Het wierpakhuis heeft gestaan bij J. Mulder
op het land. (Dit wierpakhuis staat nu in het Zuiderzeemuseum.)
Ik weet niet of dit alles al eens verteld is, daarom wil ik dit voor het nageslacht vastleggen.
Na mijn huwelijk in 1933 ging ik wonen in een nieuw dubbel woonhuis, De Haukes 100-102, weer
van mijn naamgenoot Geertje Rotgans. Dan ging ik daar wandelen op de Hoelmerdijk of soms zat
ik in een stoeltje van wier, de Wieringermeer in te kijken. Zo rustig en mooi.
Mv. Veuger-Rotgans schreef dit verhaal naar aanleiding van een verhalenwedstrijd op Wieringen
d.d. 13-3-1999 en ontving hiervoor een oorkonde.
De Haukes - Wieringen
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 1 le jaargang nr. 4 - 1999
