ISVERSTAND
Deerna ginge we bij de diek staan om de Koningin in de Prins gezamelijk toe te zinge. Oalderlei
liedjes kwamme in ongs hóófd, in we zonge der lustig op oaf tot dat ze in ut skip verdween. Wij ble
ven zinge in jawel hoor deer kwam ze weer an mit de Prins erbij, op naar Kornwerderzand. Wij
zonge ze weer toe totdat ze verdwene ware.
Deerna stapte wij weer in de bus, an de Noever mit z'n allen op de foto voer de molen. Wij ginge
vol goeie moed weer op huus an mit een geweldige herinnering an deuze dag!
28 mei 1982
Door W.E.A. van Tol
Laatst ging ik naar Grie van Nan Rotgans op de Gest. Ze was niet thuis, maar Nan had de koffie
klaar en we deden een bakkie. Toe er na een tijdje nog niet was deden we nog een bakkie. En toen
ik ook dat ophad, werd het langzamerhand tijd om eens op huis aan te gaan. Maar toen kwam Grie
thuis en ze vroeg mij: "Blief je nog om het kopje?". Nou wilde ik niet flauw doen, dus ik dacht,
vooruit een derde kopje koffie. Maar toen dekte Grie de tafel en werd ook voor mij een bordje
neergezet. Ik vroeg wie er te eten kwam? Nou, dat was ik, want blijven om het kopje is in oud
Wierings een uitdrukking. Het bleek brood eten te zijn.
Zo bleek ik na meer dan 40 jaar op Wieringen te wonen toch nog steeds Wierings bij te leren.
- 56 -
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 1 le jaargang nr. 2 - 1999
