1177
Ze ginge hoede verköpe en Trijntje wier d'r uut pikt om 't modistevak te lere an de vaste woal.
Nou die mooie gróte strohoede met blommetuune d'r op of in de winter vult mit gróte mooie
vère vloge over de toonbank, en de boeskippe ginge de deur uut en al meer hoede kwame der
in. Op een keer kwam er een reiziger uut Amsterdam om hoede en veerkes te verkópe bij mien
Opoe, maar doe die met z'n handel op de postboot zat was er een flinke sturm en een doos met
vere vloog open en allemaal woide ze te water. Enkele konne ze nag uut 't water griepe en die
moste bij Opoe droogt worre bij 't fornuus. Dat is een onvergetelijke gebeurtenis bleven in
ongse femielje. Dochter Trijntje was 15 jaar doe ze in de winkel van Opoe begon. Tien jaar het
ze de hoedjes opmaakt met lintjes, elastiekjes, veerkes en blomkes. Ok maakte ze zelf hoede.
Toe ging ze trouwe en Neeltje, de
jongste van de matjes, most antreje om 't
modistevak in te gaan. Neeltje was mien
moeder en ze had er gien zin an, ze wou
noaister worre. "Nou," zeit Opoe, "den
ga je nou ongse voerraad hoede verkópe
en we skoaie er mee uut, en den mag jij 't
ankommend jaar noaister worre." So
seid, so deen. Toe 't nieuwe seizoen zou
beginne zat moeder 't kasboekje d'r 's na
te kieke en ze kreeg in de gate dat
hoedjes verkópe toch een beter vak was
den noaister. Ze stelde Opoe voer om
toch maar weer hoede in te slaan. Ze was
ok 15 jaar toe ze d'r an begon en ze is
der hoedewinkelke 54 jaar trouw bleven,
tot ze 69 jaar was.
En van die tijd oaf bin ik in de winkel
kommen en hew er 20 jaar in staan. De
hoed raakte in mien tijd uut de mode en
ok ik most deer in mee gaan en hew er
een boetiek van maakt met moderne
jonge kleren voer de jeugd, en 12 jaar
leden kwam voer mij de tijd om de
winkel voergoed te sluute. Wij bestonge
dus 84 jaar. En dut is 't end van mien
verhaal.
Neeltje de Vries-Asjes.
tal a
Een reactie van P. Kok-de Vries op het themanummer over winkeltjes in Hippo
m
