1119
- Jans Slagboom: is getrouwd met Willem Keijzer. Zij hebben op Oosterland
en Den Oever gewoond. Ze kregen vijf kinderen:
Kathy, getrouwd met Willem van Prooijen.
Joost, getrouwd met Jeannette de Visser,
Dirk, getrouwd met Astrid Kaan,
Joke, getrouwd met Aart Rezelman,
Loes, heeft verkering met Andrê Lont.
- Joost Slagboom: is getrouwd met Bertha Mulder (zuster van Gerke)en is in
de vijftiger jaren teruggegaan naar Sliedrecht. Ze hebben
twee zoons, Joost en Jan, die ook in Sliedrecht wonen.
- Bets Slagboom: is getrouwd met Willem Steiginga. Zij hebben altijd op Den
Oever gewoond. Ze kregen twee zoons: Abe, getrouwd met Mieke
Hofstede, en de helaas veel te vroeg overleden Joost,
getrouwd met Lilian Hendriks.
- Sjonne Slagboom: is getrouwd met Jaap Smid. Zij hebben gewoond in de Polder
Waard Nieuwland en wonen nu in HippolytushoefZe kregen
één zoon: Hilbrand.
- Kees Slagboom: is getrouwd met Gré van de Veer (zuster van Fokje van Jan
Lappa-Bakker). Zij zijn ook teruggegaan naar Sliedrecht
en kregen twee kinderen: Joost en Joke.
Dit alles opschrijvend schiet me nog het verhaal te binnen dat toen de familie
Slagboom in 1940 in de Hofstraat kwam wonen er na enige tijd politiebewaking
bij het huis is geweest, omdat de jonge Oeverse mannen op een gegeven moment
zelfs letterlijk in de dakgoot klommen om hun avances kenbaar te maken. Het
was me wat, ineens zes van die knappe meiden op zo'n dorpje.
Een ander leuk detail is dat Gerke Mulder, de man van Adrie Slagboom (dochter
van Adriaan) een broer is van Bertha Mulder (getrouwd met Joost Slagboom,
de halfbroer van Adriaan). Hiermee werd Gerke z'n zus Bertha tevens zijn
tante. Adrie haar oom Joost werd Adrie haar zwager.
Als u dit als lezer in één keer na kunt vertellen, vind ik u bijzonder knap.
EEN KIND ONTDEKT OOSTERLAND
Vervolg op 10e jaargang nr.l blz.1093
door Rita Land-Terpstra uit Noorwegen
Nadat de algemene staking in werking was getreden, ging het hard achteruit.
De electriciteit was gerantsoeneerd en werd later helemaal afgesloten. Omdat
wij een bakkerij aan huis hadden, kregen wij nog wat langer stroom dan de
meeste mensen, maar uiteindelijk was het bij ons ook op. Merkwaardig genoeg
heb ik aan de avonden uit die tijd heel prettige herinneringen. Bij een kaars
of een oliepitje werd er bij ons voorgelezen. Degene die las mocht het licht
naast zich hebben.
Natuurlijk werd er ook geëxperimenteerd met alternatieven. Zo hadden we een
poosje een molen met dynamo op het dak. Maar als het flink waaide rukte dat
ding zo aan de gevel dat we bang waren dat het hele dak eraf zou gaan. Ook
probeerden we met een fietsdynamo, maar dat was allemaal maar lapwerk.