1081
Aan de Westkant van de Akkerweg strekten zich de weidevelden uit, allen
omgeven door aarden wallen: de koeien stonden daarin aan 't "zeel" (touw
met een ijzeren pen in den grond) en de schapen liepen "gespend" 1t rechter
voor- en linker achterpoot verbonden door een touw)opdat ze niet over de
wallen konden springen.
Sinds 't prikkeldraad thans om de velden een afdoende afheining vormt, zijn
de "zeelen" en "spennen" verdwenen; voor 't vee is daarmee een kwelling en
voor de boer veel werk weggenomen. Immers driemaal per dag moesten de koeien
worden "verrupt", dat wil zeggen 't "soors" (de pen) moest enkele treden
verder worden verplaatst, omdat de koe door 't touw 't gras niet meer kon
rekken
Daar aan de Westzijde stond op de hoogte bij de "zandkuul" stond 't huisje
van Akkerhuus en daarnaast de woning van oude Gerbrand Smid Beide waren
bij de indijking van den Polder Waard Nieuwland in 1844 met de aannemers
vanuit Groningen meegekomen om bij de droogmaking te helpen en zijn op 't
eiland blijven wonen, zooals er thans hier na 't droogvallen van de
Wieringermeer velen uit andere oorden op Wieringen zijn achtergebleven.
Doch vatten wij de draad van ons verhaal wat we vroeger langs de Akkerweg
zagen, weer op, en richten we de blik vanaf de hooge "Haid" naar 't Zuiden
en we zien daar twee boerenhofsteden op Oud Gest; de een is van familie
Snooijde ander was van Geert van Dirk.De laatste boerderij is enkele jaren
terug afgebrand, zooals zoovele ouderwetsche boerderijen den laatsten tijd
door 't vuur zijn verwoest met "oorzaak onbekend."
Zomerstal Snooij Oud Gest
Echterdeze hofstedewaarvan de wanden in 1t "achterhuus""voerhuus" en
kamers waren bedekt met prachtige tegel tableauxwaarvan een antiquair zou
watertanden, terwijl de kunstig uitgezaagde korte "kooideurkes" ook 'n
bezienswaardigheid vormden, had nog een bijzonderheid en 'n geschiedenis,
waar hier de grootvader van Geert boer was geweest, maar tevens 'n
dokterspractijk had uitgeoefend en te paard z'n patiënten bezocht.