l J 1023 EEN OUD GEDICHT, op schrift gesteld door Maartje Tijsen in het jaar 1904 Maartje Tijsen was dienstmeisje bij Ds. de Jong op Oosterland. Bij diens vertrek oktober 1904 naar Schellinkhout ging ze mee en maakte het volgende gedicht voor Ds. En Mevrouw als afscheid van Oosterland. 4 Oct. 1904. Dominé en Mevrouw, wat ik nog even zeggen wou Ik dacht daarnet zo even Jullie, een gedicht te geven. Heb er niet teveel verwachting van k weet niet, of ik het wel kan k ben niet voor een dichter opgeleid Ik ben de dienstbode - ja de meid. Ik wil voor U en voor Mevrouw een poosje blijven nog getrouw. Ik heb mijn werk hier haast gedaan omdat jullie hier gaat vandaan. Ugaat nu wel naar Schellinkhout k hoop niet, dat het U berouwd Daar gaan wij met ons drieën heen Ik hoop dat wij daar zijn tevreen. Het is jammer voor de mensen dat U ze nu vaarwel moet wensen. Nu zeggen zij - en dat is een boel, Het was zoo n beste, op de stoel. U hebt uw tijd hier goed besteed gij hebt uw post hier best bekleed. Want wat er was hebt U gedaan Daarom, kan U gerust wel gaan. U was vriendelijk en beschijden, Daarom mochten ze U graag leiden. U was eerlijk, en oprecht dat heb ik, van U gezecht. U sprak menig goede woorden dat de menzen graag bekoorden. Als zij, daar na doen, en streven zullen zij wel, gelukkig leven. Bij armen en rijken wou U wezen, bij doden, hebt U veel gelezen. Dan ging U mee naar huis Ja zelfs, bij t akkerhuis. U heeft twee Zondagen nog te preken O, Dominé, blijf nu niet steken. De laatste komt er nog op aan Maar k zou zeggen - ft zal best gaan. il^H j Maartje Tijsen. In 1906 trouwde Maartje Tijsen en zou bij de èèn de achternaam Tijsen blijven, bij een ander zou ze Smid kunnen heten, maar het werd: op z n Wierings "Ma van Gerbrand"!En dat is zo gebleven. Maartje Smid - Tijsen was mijn schoonmoeder. M. Smid - Kooij, P.S. Aan bovenstaande zal ik nog iets toevoegen. De "vriend" van Maartje zoals dat tegenwoordig heet was visserman en ging in het weekend met de Aak naar Medemblik en dan op de fiets (die was aan boord) naar Schellinkhout. Dit was natuurlijk afhankelijk van het weer want op maandag moest de Aak weer varen. Dat was vroeger (Ze deden wel wat voor een goede meid). Dit alles zal wel de oorzaak geweest zijn dat ze in 1906 in de huwelijksboot stapten. Dit heette de goede oude tijd. i*

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Op de Hòògte - Wieringen | 1997 | | pagina 13