969
De familie Jofriet, schoolhoofd bij de O.L.S. in Den Oever, kwam bij ons
en nog wat mensen (ik meen van uiteindelijk 17 stuks). Dat belandde allemaal
bij ons in de kelder.
Buurman Jan en Buurvrouw Nel gingen naar Westerklief, maar Buurvrouw Gre
(Bakker) was bij ons. Waar Buurman Piet was weet ik niet.
Voor zover ik me kan herinneren was meester Jofriet de enige man in het
gezelschap. Na verloop van een paar dagen, die voor het grootste deel in
de kelder werden doorgebracht, kreeg mijn moeder er genoeg van en zei:" Jullie
kunnen doen wat jullie willen, maar ik slaap vannacht in mijn eigen bed boven.
Laat die bommen dan maar vallen."
Buurvrouw Gre was het daar roerend mee eens en toen het bedtijd werd, namen
ze me mee naar boven en lagen we met z'n drieen in het tweepersoons bed.
Mijnheer Jofriet voelde zich kennelijk als enige man verantwoordelijk voor
ons allemaal en heeft in mijn herinnering een groot deel van de nacht op
de drempel van de slaapkamer doorgebracht om toch vooral op te passen.
Ik heb nog altijd de tinnen fruitschaal die miin moeder later van de familie
Jofriet als bedankje kreeg. Ik moet bij het zien daarvan altijd aan die nacht
terug denken.
Harm Meijer
Trijnie en Nan Metselaar
Toen de overgave een feit was, begonnen de Duitse militaire kolonnes langs
de Betonweg en de Gemeenelandsweg binnen te trekken.De hele buurt stond
bovenop de schuilkelder in het weiland van Koorn om te kijken naar de Duitse
troepen. We waren natuurlijk erg benieuwd hoe ze er uit zagen, maar ik kon
niet veel bijzonders aan de soldaten zien.
