943
Onze noodhulp, als mijn vader weer niet thuis was, was Jo Borst. Jo was
Katholiek en had een groot gezin. Hij woonde ergens om de west, wat voor
mij heel ver was. Volgens mijn moeder had hij een geweldig georganiseerde
huishouding, zij kon Jo niet genoeg prijzen. Een aantal van zijn kinderen
kwamen af en toe bij ons aan. Ik geloof dat ze familie in Den Oever hadden
en dan was Oosterland net zo'n plaats om op te steken. Ze zullen van mijn
moeder wel een kopje thee met wat erbij hebben gekregen. Mijn moeder heeft
eens alle verjaardagen van de kinderen Borst opgeschreven. Ik vond na haar
dood dat boekje waar het in stond. Voor zover ik me herinner heette het oudste
meisje Afra, dat vond en vind ik zo'n prachtige naam.
Behalve Nederlands Hervormden en Doopsgezinden waren er op Oosterland een
aantal Gereformeerden en een enkele Katholiek. Die laatsten gingen naar eigen
scholen en kerken. Wij, die volgens het gezegde van enkele kinderen, na onze
dood takkebossen moesten sjouwen, terwijl zij in de hemel kwamen, gingen
naar de openbare school
De knechten in de bakkerij bij ons wisselden vaker dan de hulpen in de
huishouding. Ik ben bang dat ik ze me niet allemaal meer kan herinneren.
Ik weet van Hannes van Os, die bij Apollo was en volgens mij stond te fluiten
in de Dijkstraat.
Van Henk Lukkien, die zo'n grote fantasie had. Hij vertelde mij dat hij kind
aan huis was bij de koningin. Toen Henk bij ons werkte, stond ik extra vroeg
op om zittend op een zak meel naar al zijn geweldige verhalen te luisteren.
Henk is later jammer genoeg in Duitsland omgekomen.
Jan Roos die mijn allerprilste jeugd vergulde en dan natuurlijk Eltjo Meier.
En dan moet ik ook nog Oene Hoekstra vermelden. Oene had er een hekel aan
als kinderen in de bakkerij kwamen. Dat was ik niet gewend dus de periode
dat Oene bij ons werkte, was voor mij niet de leukste. Later werd Oene, net
als mijn vader, bakkerij—leraarHij kwam wel bij ons in Amsterdam en toen
bleek dat hij best aardig was.
(wordt vervolgd)
UIT DE KERKARCHIEVEN VAN VIERINGEN
vervolg op 8e jaargang nr.5 blz.896
door B.Modder-den Drijver
DOMINEE KULENKAMP
Van 19 november 1752 tot 1 februari 1756 was Ds.Kulenkamp predikant in
Hippolytushoef en Westerland. Hij kwam uit Amsterdam en vertrok later naar
Alkmaar.
Op 3 januari 1753 krijgt hij op het "regthuis" het verzoek een gevangene
"zijnde Wabbe Douwes, die het kind dat hij bij zijn stiefdochter van 16 jaar
verwekt had direct na de geboorte gedood had en begraven op het erf" te
bezoeken daar deze ter galg veroordeeld was, op het schavot voor het Regthuis.
Het vonnis werd op 6 januari voltrokken "waarop ik (ds.Kulenkamp) den
gevangene en ter galg veroordeelde op het schavot voor het regthuis dezer
plek gebragt en aldaar naar gelegenheid met een gebed dezen treurigen aktie
besloten hebben."
