942
Zondags ging ik naar de zondagsschool. Ten eerste omdat Anna daar de juf
was en ook omdat zondag de enige dag was dat mijn ouders konden uitslapen.
Die vonden het best plezierig mij voor de voeten vandaan te hebben. Het
verhaal deed de ronde dat de zondagsschool op Oosterland zo populair was,
omdat ze daar Pietje Bel, een spannend jongensboek, voorlazen. Maar daar
heb ik nooit wat van gemerkt. We moesten een versje leren en de volgende
keer opzeggen. Dat was voor mij geen probleem en een heleboel van die versjes
ken ik nog.
Ik heb nog een album met de plaatjes die ik kreeg als ik mijn versje had
opgezegd.
Toen Anna getrouwd was, werd Hilly Verfaille de nieuwe juf en alles ging
op de oude voet voort. Met Kerst was het feest. Dan kregen alle
zondagsschoolkinderen een cadeautje. Je mocht drie wensen opschrijven en
de juf deed haar best het een ieder naar de zin te maken, wat niet altijd
lukte.
De draaiende Kerstboom in de Oosterlander kerk was en is nog steeds één van
de mooiste Kerstherinneringen, die ik met me meedraag.
Overigens was het religieuze leven bij ons thuis geen probleem. Mijn moeder
was van huis uit Nederlands Hervormd en kreeg dus Dominee Van Beek op bezoek.
Ik, nog heel klein, had me verstopt onder de tafel en zat op een voetenbankje.
Dat was toendertijd een normaal onderdeel van het meubilair. Ik had dat bezoek
zo eens aan zitten kijken en begon toen mijn commentaar met "Sikkie, sikkie,
sikkie"
Mijn moeder hield haar hart vast over wat er nog meer zou komen en jawel
hoor, tot slot "Bêèè." Ter verduidelijking: dominee Van Beek had een voor
die tijd gebruikelijke sik. Hoe hij op mijn commentaar reageerde weet ik
niet, maar mijn moeder zal het zeker niet leuk gevonden hebben.
Mijn vader was doopsgezind en kreeg dus weer ander bezoek. Op een dag stond
mijn moeder in de winkel, toen er een meneer binnenkwam. Zij dacht, een
reiziger en toen ze tijd voor hem had, zei die meneer: "Ik ben Lugt". Mijn
moeder was van haar stuk gebracht en keek de man niet begrijpend aan. Het
bleek de nieuwe Doopsgezinde dominee te zijn.
Greet Kramer, Trijnie Metselaar, Ingrid Rita Terpstra