870
Wèèr je noodlot leit weet je niet.Wat beure der toch lilleke dinge om je heen.
De ien het dut, de aar dat. Heaw jij Trien van de Gest nag zien?
Je ken seage van der wat je wil, maar sie durreft wel. Sie had et ofer menske
van de vaste woal.die niet wiste wat boeskippe ware. En dochte an de ien fo
aare hennesoort. Je beleeft wat.
Ma dut is et weer
gegroet van Peet en Vader en ongse Brecht vanzellef.
Dorrep,
Waarde Peet Jannetje,
Hier efkes een berichje van ongs. Oalles gaat hier z'n gangetje, bij jullie
ok? Mit de hongd wil et niet zo best, maar we wete dat dêèr weinig an te
doen is. Et erreme bêèst.
Jij skreef ofer buur Aal, doe most ik weer der an denke dat ik ooit deres
mit Wullem van Pieter en Jantje an de rijd weest bin. Dat waar doe grovvader
in et ziekehuus lag.
Wullem wou ok een keer mee op besoek. Dat ik seag den rij jij maar, nou
kon Wullem best otorije hoor, maar deuse oto waar vreemd voer hem.
Heen ging et goed, maar werom wou et eerst niet. Et eerste end binne we
deur Nieuwe Diep sprongen. Dat we heawe zö onbedaarlijk lacht, we ware der
bedorreven van. We heawe der nag jare skik om had.
Lesten bin ik nag bij tante Pietje weest. Grovvader waar naar de Dirreke
dagen doe heaw ik em later weer ophaaltEt waar bar gezelleg dut keer
Et verskilt wel es et iene of et aare jaar. Je kiekt dèèr je ööge uut wat
der oallegaar langs de kangte an de muur hangt, skilderije, tekeninge, borde,
klokke, en oallegaar dinge die ze op en an skuute gebruuke. Hoe et oallegaar
hiet weet ik niet. Je zien oaldeur wat aars je kiekt je ooge uut. Et waar
deer zon onmeugelek lawoai.dat prate ken je niet,je moet mekaar in de ore
zitte te blère en den versta je et mêèste nag niet.
En Cees blieft oaltijd de zellefde zö kallem en rustig, deer zie je nooit
gien verandering an. De Bunzingers heawe een Dirreke lied maakt,dat wier
oftig zongen,ok staat der op die Bunzingel,zöas ze die noemt heaw, een liedje
ofer de Oafsluutdiek en ien ofer tante Pietje, et binne echte meesingers.
Afijn, we binne weer goed tuuskommen.
Deuze keer weet ik niks meer Janntje, de groete van grovvader en Maartje.
