761 was, verlangde ik erg naar een broertje of zusje. Dat kreeg je als je een kikker aan de knop van de deur hing voor de ooievaar. Dat vertelde onze knecht. Ik denk dat dat toen Eltjo Meijer was. Dus ik op zoek naar een kikker en die aan de knop van de deur, met voor zekerheid ook nog suiker op de vensterbank. En wat gebeurde er Bij de buren werd een baby gebracht Nan dus, en ik was woedend en vertelde aan een ieder die het maar horen wilde dat het een vergissing moest zijn, want het was mijn kikker en mijn suiker. Wat Trijnie voor slinkse streken had uitgehaald weet ik niet, maar in orde was het niet. Buurvrouw was op zeven mei jarig en in die tijd bloeiden er altijd een heleboel pinksterbloemen, vooral in de Westerling.Het was ieder jaar weer heerlijk om met de groten, Trijnie, Corrie, Annie Post en Gre Kool mee te mogen om die te plukken voor een grote verjaardagsboeket. Bij Gre van Nan Kool op de Akkerweg hadden ze een kar met trekhond, en toen we eens naar zondagsschool, in het gebouwtje naast de boerderij van Kool, zouden gaan, begon Gre de hond, die waarschijnlijk wel aan de ketting lag, te aaien. Hap, zei het beest en beet in haar hand. Dat maakte grote indruk. Ik weet niet of Nan Kool die trekhond nog lang daarna heeft gehad. Cornells Kool Cz. 1867-1949 Gerbrig Kalf Meijertsd. 1866-1952 Het jongetje is Tinus Volkers Aan de andere kant woonden dus buurman Cees en buurvrouw Trijn, ook Metselaar. Daar waren vier dochters, Trien, Alie, Marie en de al eerder genoemde Corrie. Die waren al aardig volwassen, behalve Corrie dan. Trien was al getrouwd. Ik kan me nog als de dag van gisteren herinneren dat Corrie voor het eerst tante werd. Het was in de winter, er was ijs en de Oosterlander jeugd vermaakte zich op de schaats in de Westerling. Tot Annie Post door het ijs zakte en de pret natuurlijk over was. Met een druipnatte Annie tussen ons in liepen we nog beteuterd door het land op weg naar huis en daar kwam Corrie aandansen en riep:"Ik ben tante, ik ben tante."

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Op de Hòògte - Wieringen | 1995 | | pagina 18