759
BEVRIJDINGSDAG
Ingestuurd door Dina Oden, toen elf jaar,
nu een-en-zestig.
Vijftig jaar geleden was het bevrijdingsdag,
De mensen gingen uit hun dak, en overal hing de vlag.
Het was een heel bijzonder en uitgelaten feest,
Eindelijk was iedereen voor niemand meer bevreesd.
Kinderwagens, fietsen, alles werd versierd,
Zo werd er toen uitbundig bevrijdingsfeest gevierd.
Op straat en op de wielerbaan,
Daar zag je blije mensen gaan.
Er werd gespeeld, gezongen en gedanst,
En ook vooral naar Canadezen gesjanst.
Zij zaten in tenten vlak bij de school,
En menige meid had daar haar idool.
Het waren de Tommies de Canadezen,
De dames, ze wilden daar wat graag wezen.
Maar ook de kinderen, waarbij ik zelf,
Wij waren daar graag, ik was toen elf.
We kregen er kauwgom, en repen, en prachtig wit brood,
Ja soms zelfs met jam, je at en genoot.
Ook vond ik daar toen een mooie ballon,
Ik blies hem op en keek naar de zon.
Ik nam hem zelfs nog mee naar huis
En daar hoorde ik: dit was niet pluis.
M'n vader heeft toen verteld wat het was,
Het was een kapotje en het lag in het gras.
EEN KIND ONTDEKT OOSTERLAND
In 7e jaargang nr.2 op blz.672 schrijft Rita Land-Terpstra over haar
jeugdherinneringen op Wieringen. Dat is haar kennelijk goed bevallen, want
hier is een vervolg.
Hamresanden, Noorwegen, september 1995
De vorige keer schreef ik dus over Arie Leien en de Opa's. Deze keer is het
de beurt aan de buren, die ik vooral in mijn vroege jeugd nogal eens met
een bezoek vereerde.
Aan de Gemeenelandsweg staan vijf huizen op een rijtje. Wij woonden in het
middelste, vandaag "De Kleine Winst".