729 Noever Waarde nicht Maartje, Ik docht,et is de hoogste tijd dat ik Ma deres weerom skrief. Mit dut warreme weer liek wel norreges toe te kenne komme, je hangde kleve overal an vast. In de tuun is een hoop te skarrelen en mit deuze droogte moet ok nag oalmaar water pette,en den nag oppasse dat je de aker niet voale lit. Lesten doe grovvader bij ongs waar,krege we onverwachs vollk tusken de deur van over de oafsluutdiek Ongs Brechje,die bar moal mit grovvader is,en aarsom,was mit grovvader an et speulen in de bleek,et lieke wel twie kleine purreke docht ik nag. Afijn ik heaw kofje zet mit een Wieringer jodekoek d'r bij en Jelle(zö hiette die man)sprak een aardig monkje over de grens.En den had et oalmaar over ,,Ja nou,,.Wij seage den Ja tochOpienen trok Brechje me an mien boezel en zeit Opie,weer is Jan nou?Wij skik,maar grovvader wier brieskend Üllek en seit:litte ze gnap prate den ken dat erreme kien et ok begriepe.En deer kon ik em gien ongeliek in geve.Hij wier °al zo balorig omdat er niet mit em bemoeid wier. Ok bin ik mit Brecht achterop naar dorrep fietst,deer waar wat te doen foer de kiendere een grote lilleke zwarte aap liep der tusken(een verklede kirrel)et kien hillegaar van de kook, hoe verzinne ze zoks.Nachs niet slèèpe kenne.Et begrote me voer die ziel. Woenesdags gaan ik naar Siemen om de boel wat te berèddere dat doen ik oal jaar in jaar uut,werrek is et geniesen.Et is mèèstentijd wat prate en et huus is niet zo barre groot. En hoe et zo in de kraam te pas kwam weet ik niet meer,maar ik vroeg em weerom ie nooit trouwt weest het.Heaw je nooit gien madje had Siemen?Foer mij bin je een gnappe kirrel.En der is gien pot zo skeef of der past wel een desseltje op.Den bin ik zeker een test Jannetjezeit SiemenZonger gekheid madje ik heaw er wel meer as ien had,maar die ik wou,wou mij niet en een aar deer had ik gien zin in.Ik heaw nag een blauwe maan dag mit een nicht van me gaan,maar doe docht ik den krieg ik peet Guurt as skoönmoeder en den ken je et veerder wel rèède. Maar Siemen,neef en nicht vrijt licht.Toen zeit Siemennicht en neef vrijd skeef,,. En doe bin ik bij moeder blevenvanzellefMaar et is wel stil worren nou et ouwe menske der niet meer is.Gelokkeg ken ik teugen jou an prate Peet ik hou groot van jou,et ken raar lope in et leven.En je ken niks overdoen.Griep je kangs as ie langs komt.Ik ga nou uutskoaie. Gegroet maar weer,Peet Jannetje en vader

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Op de Hòògte - Wieringen | 1995 | | pagina 14