610 Hippolytushoef met de fiets, bracht de ene dag de post op Stroe, de andere dag in de polder. Dit huis was een winkeltje, verkocht koffie, thee en suiker,enz. Er stond een grote koffiemolen met een grote slinger. Hierin kwam toen een postkantoor, in het voorkamertje. Er was een houten schotje tussen de winkel en de kamer. En daarin werd een loketje gemaakt. Toen was Simon Bruul geen postloper meer maar zat op kantoor en Wouter Hegeman werd postloper. De telefoon was voor er een postkantoor was bij Hermans, waar nu de winkel van Cornelissen staat, en de brievenbus hing aan de Kapel. Toen het postkantoor er gekomen was, gingen de telefoon en de brievenbus daar naar toe. Bij het maken van de film over de visserij kortgeleden in Enkhuizen deden ze nog steeds lacherig toen er gezegd werd dat het postkantoor niet van Den Oever was. Ja, zeiden ze toen, dat zeggen alle Wieringers. Wat hieraan te doen Correctie: "Op de Höögte"nr.4 bldz.599-602: de familie Verwoerd woonde niet li jaar maar een half jaar in De Lemmer. Familie Diet moet zijn Dietvors. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx WIERINGER KLEDERDRACHT IN HET PALEIS OP DE DAM Op woensdag 22 juni 1994 reikte Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Bernhard in zijn functie van Regent van het Prins Bernhardfonds en het Anjerfonds 5 onderscheidingen in de vorm van een zilveren anjer uit aan personen, die zich zeer verdienstelijk hebben gemaakt voor de Nederlandse cultuur. Mevrouw Mr.J.M.de Jonge de Meijere ontving de zilveren anjer voor haar inzet en werk op gebied van de historische mode en streekdrachten. Onze gemeenschappelijke hobby en interesse leidde tot een hechte vriendschap, vooral bij de bijeenkomsten van de Nederlandse kostuumvereniging. Waardering voor haar werk brachten mij ertoe mevrouw De Jonge bij de presentatie van mijn boek "WIERINGER DRACHT ROND 1900" het eerste exemplaar aan te bieden.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Op de Hòògte - Wieringen | 1994 | | pagina 7