573 prins zijn vulpotlood naar hem toe."Houdt u dat maar, daar heb ik nou toch niks meer aan", zei ie. We hebben het nog steeds. Ik kende hem ook al gauw beter, omdat ik nogal eens met post naar de pastorie in Oosterland moest. De prins had een motorfiets, waar hij het hele eiland mee rond tufte. Niet zelden dat hij me inhaalde als ik van m'n school in Oosterland naar huis liep. Dan stopte hij en riep of ik mee wilde rijden. Ik heb heel wat keren bij Wilhelm achterop gezeten. Hij bracht me dan netjes thuis. Wat we spraken Gewoon Hollands. Dat kende hij na een poosje goed genoeg Kroonprins Wilhelm raakte aardig in de publiciteit, toen hij bij smid Jan Luijt in Hippolytushoef het vak van hoefsmid ging leren. De heer Bruul vertelt erbij, dat de kroonprins sommige hoefijzers, die hij maakte voorzag van een ingesmede W en Luijt genadiglijk toestond ze als kostbare souvenirs te houden. Van smid Luijt en Wilhelm kwam een "foto" in omloop, die naderhand op ansichten (uitgaven His Wilms, Wieringen) bij duizendtallen het land in gingen. "Mijn oom Jaap, een broer van vader, woonde in Hippolytushoef en die had een auto waarmee hij taxiritten maakte. Die heeft de prins een pa pr„jpn wanneer Wilhelm verlof had om iemand aan de wal te bezoeken, verte de heer Bruul."Aan de Ruigeweg bij het dorp Oude Sluis lag een tuin, waarin zo'n kuurtentje stond en daar lag een meisje met tbc, zoals dat toen gi g. 1 Hans Schillijs.- 10onprins als smlfop Wielingen. Het Kroonprinsuilarn!

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Op de Hòògte - Wieringen | 1994 | | pagina 35