567
Ik stap ongezien naar binnen. Ook ik bestel mijn oude Cats en later een
citroentje,een mix van dezelfde oude jenever met citroenelixer; op deze manier
hoop ik niet op te vallen. En dan ga ik ijverig de Wieringer, Schager en
de Heldersche Courant lezen; hieruit halen de eilandbewoners hun nieuwtjes.
En..ik luister.
"Het is allemaal politiek, zeg ik jullie, niks dan politiek.Hij wist gister
zelf nog niet, dat ie vertrekken zou. De heren in Den Haag waren veel te
bang, dat ze moeilijkheden zouden krijgen, als ze hem lieten gaan.En daarom
is dat zo plotseling gebeurd, snap je."
"In Den Haag zijn ze blij, dat ze hem kwijt zijn," zegt een zware stem.
"Maar wat is Wieringen zonder prins? Wil je wel geloven dat door zijn vertrek
de huizen 20% minder waard zijn geworden.We zijn weer een eilandje van niks.
Geen toeristen meer."
"Wij,"zegt de kastelein"wij kunnen de zaak wel sluiten. De Wieringers zijn
arm. Aan die buitenlanders hebben we goed verdiend.
Een oude man mompelt:"Ik blijf erbij, dat ik het niet aardig van hem vind
om niet te zeggen dat ie wegging," en hij stopt opnieuw zijn pijp.
En dan wordt er weer door mekaar heen gepraat:"Hij wist het immers zelf niet."
En een hoge tenorstem:"Je bent te oud,Nelis, anders..." en hij maakt een
dreigend gebaar met zijn hand.Dan zegt hij:"Wie iets verkeerds over de
kroonprins zegt, zal ontdekken dat Gijs een paar flinke vuisten heeft."
Uit bijna alle kelen:"Ik doe mee." Dan een lange stilte.
Plotseling zegt Nelis:"Ik meende het niet zo kwaad. Maar ik heb hem nog niet
één keer de hand kunnen geven," en de oude man die door de alcohol misschien
een beetje sentimenteel is geworden, huilt.
Gijs:"Hou op kerel. We hadden allemaal graag afscheid van hem genomen.Maar
dat komt gerust nog wel, hij zal Wieringen zeker nog wel eens bezoeken en
zijn ouwe vrienden niet vergeten, wij blijven in zijn gedachten."
Weer een lange stilte.
De postbode stapt het café binnen. Hij brengt de nieuwe "Schager Courant"
van de vaste wal. En terwijl hij gemoedelijk bij de stamtafel aanschuift:"Er
staat wat nieuws in,ik heb 't al gelezen".
Allemaal:"Van onze prins?"
De postbode:"Natuurlijk, wat anders. Maar lui, hij heeft geweldige haast
gehad. En de hele reis met een auto. Hij is nu allang over de grens."
De kastelein geeft de postbode twee sigaren "voor de zondag". Die stopt ze
zorgvuldig onder z'n pet. Dan vertrekt hij weer vlug. De waard pakt zelf
de krant en leest voor:
"Zal de kroonprins Wieringen verlaten Onze Wieringer correspondent schrijft
ons: al langere tijd gaat het gerucht dat de kroonprins, onze gewaardeerde
medeburger, Wieringen zal verlaten. Er schijnt wel een kern van waarheid
in dit verhaal te zitten, want drie buitenlandse journalisten blijven maar
constant op Wieringen. Wij hebben kunnen vast stellen, dat het
vertegenwoordigers van Amerikaanse kranten zijn,want ze stuurden dikke brieven
naar Amerika.Over hoeveel fantasie die lui beschikken om zoveel over Wieringen
te schrijven terwijl er eigenlijk haast niks gebeurd. Van mensen, die omgaan
met onze hoge burger hoorden wij, dat er niets vaststaat. Zij mogen als goede
vrienden natuurlijk niet uit de school klappen. Maar ze lopen met zulke
ernstige gezichten rond,dat wij denken dat er wel iets aan de hand is. Wanneer
de kroonprins werkelijk het eiland verlaat, zal hij een lege plek achterlaten.
