480 skortje foer.Ik ken weer foer de krame lanks. We moete an de grèèuwe urte mit uutbakken spek en we luste dat grèèg oallien je worre d'r wel wienderig van. 't Is net as mit spruuteder ken je goed van fluute en biete rood van skiete. Zei ik maar stoppel Samen mit buuf Aaltje binne we naar dörrep fietst. We heawwe 't weer dèèn hoor! Ik skaam me nag. Aal is oal briek op de fiets, der heaw ik oalderes over skreven. We moste om wat boeskippe, die we bij ongs an Noefer niet kriege konnen. Wat wil nou, ik most in de Poepebuurt wese en Aaltje d'r oöge rolde be- dat uut er kasse, sie waar d'r confuus van. Heawwe ze dat van nuuw weer oud maakt en krap dat et der is. As je een oto teugen kom ken je beter oafstappe. Maar eigewiese Aaltje blieft sit- te en ja hoor d'r bangd in zo'n sluufke en Aal op er règ.Wat wier 't menske poestig d'r vuust swoaiende in de lucht en skelde: lilleke peer- devieg, lilleke peerdevieg, ze moste je opsluute! Aaltjebuur, miende ik te seage: eige skult dikke bult. Verkeer, is net as verkering mit de menske, je moete mekaar wat ruumte geve aars gaat 't fout. 't Is goddank best oaflopen. Ik heaw nag jodekoeke meenomen, die heawwe ze an Noefer ok merakels best der niet van, maar as je vort weest bin, heem je wat mee foer bij de kovje. As moeder fröoger naar de stad most, nam sie foer ongs kiendere in een stikketrommeltje een kreket mee weerom. Die hartege hap kon je hier niet kriege. Niks aars as een soute of sure hèring as je nesig waar. 't Waar aars doe, tillevisie hadde we niet, oallien een radio songer sterio-installaazjemit dikke pret in de winter sundesèvens: Paul Vlaanderen, een dedectieve, die oalles kon oplossen. En de buuten spelletje as bochten, bikkele en skoppele werde binne: halma, monepolieën en domineeën. Vader kende veul verhaaltjes en versies. Ien dervan is me tot op de dag van vandaag bij bleven en we grieselde der van. 't Waar nacht, stikdonkre nacht, twie rovers sate in de skaduuw van een grassprietje en die iene froeg: kom Piet vertel deres wat? En Piet be gon: 't Waar nacht, stildonkre nacht, twie rovers en veerder vanzellef d'r kwam gien end an. Dat slèèpe homaar! Moalle gekke dinge. Je most je eige vermake. En den Sunterklaasdage der foer wier hooi en roggebrood neer set foer de skimmel en den de mankjes brenge bij de opies. Mit de Karst de Sundesskoel van juf Nel Dekker in de grote Kerk. Je kreeg een presentje en een kopke poeiermelk, wat een traktaasje waar dat. Maar om Karst gaf ik niet veul, het bóomke wat we tuus staan hadde, waar een petieterig - kunst böomke,want opie hield niet rommel En an 't end van 't jaar lieke je gedachte sommaar terug te gaan.Ure dage, maande, jaare Nou Ma, ik hoor vader uut 't boetje kommedat ik ken de urte oafgie- teEn denk je derom, dat grovader sien pet op set as ie naar buuten gaat, aars worre de luuse koud. Dut jaar komme we bij jou te gast. Blomkool en seseisies vient ik lekker met Noeverse pap toe. Ik maak me oal begist. Sjoer Peet Jannetje. 1

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Op de Hòògte - Wieringen | 1993 | | pagina 22