459
Hiepo mit oalles derop en deran.'t Skrale-end een lust foer 't oog.
De kwalentien weer we eerder swomme tot 't vlotje en weerom vanzellef
aars had ik je nouw niet skrieven kennen.
Wieringe is niet meer 't Wieringe waai' we as kiendere speulden naar
skoel gingen en kermis vierde.Dat is oallegaar weest.
Veul is wegraakt en are dingen voer in de plaas kommen.Wat we nag
heawwe litte we dat beware.Er is 'n liedje waar Wim Sonneveld singt:
ongs dörrep,'t is niet meer.En mit Wieringevoer me gevoel ok niet.
De tijd houd gien skoft en de menske wille woene.en rekreëre.
Ma, moet je nag een skofje slabóne? De fonsepere benne ok riep.
De welgemeende groete van vader en peet JANNETJE.
M'n waarde Jannetje,
Je hew helegaar geliek as je me der op wies dat ek in gebreke blief.
Maar je duidde der zellef oal op,'k bin een echte Wieringer die heawwe
de goeie wil wel maar lieke der vaak niet toe te kenne kommen.
Dat je weet weer et em an leit.Wij gane ok niet vort dut jaar,grovvader
wil niet van huus en mit oal die bèèste zou et voer hem oalliendig te
drok wese.
Je skreef over ongs mooie eiland, nou deer steek je me een hart mee
onger de riem. Tach bin ik blijd datte we teugenwoordig fietse heawwe
en hier en deer een oto. As je deer an denk datte ze eerder oalles
lope moste den bin ik blijd dattet nou toch efkes aars is.
We hadde een groot wespenest in de tuun en datik niet zien had.Dat ik
waar om de boom te knippen en deer kwame die krenge an.'Ik heaw in tije
niet zo hard lopen en de hongd ok,die hadde ze lesten ok oal een keer
in z'n kop stoken.dat die kende ze nag. Ik waar in booi mien hangde
stoken,'k heaw een uur m'n hangde in water en asijn had,gelukkig heaw
ik veerder gien last van had,deer waar 'k eerst wel ang voer.Maar
grovvader zeit: et binne nooit de slegste vruchte weer de wespe an knage
Jij weet toch ok dat Cees van Meijert van die mooie gróte kniene het!
Nou lest kwam de hongd van Piet van Maartje van Jannetje mit zo'n knien
tuus, dóód.Cees verskoot z'n eigen et apelazaruswant je weet hoe poes-
tig Piet wesen ken oaltemet.Nou waar 't een donderdag en den gaat Piet
oaltijd naar de Skager marrekt.Dat ze heawwe stiekem de dooie knien in
et hok weerom leitAaredaags komt Piet an de deur.Wat er nou tach voer
raars beurt is,zeit ie.Haddek van de week een knien dood en die heaw'k
begraven achter de skorren. Kom 'k gusterèvend tuus,leit ie weer in 't
hok. Cees het maar niks zeit dat begriep je.
Dat je egelkes in je tuun had was een pracht dat benne zokke mooie bèès-
kes.Heaw je ze niet teveul mellek geven? Deer kenne ze niet teugen.
Nou stop 'k maar weer, de hartelijke groeten en tot skriefs maar weer,
Dörrep
Uw nicht MAARTJE.
