369
Veel heb ik niet meer aan de hand. Indertijd was ik nog opperbrandmeester
en voorzitter van de brandassurantie. Ook zat ik in de schatterscommissie
en zetter van de huizen.Dus vier baantjes. Gelukkig ben ik alles kwijt en
heb ik een rustig leven.
Nu is in de loop van mijn leven heel veel veranderd. Het stuk zee wat nu
is drooggelegd, de Wieringermeer genoemd20000 HA.Daar heb ik in mijn jonge
jaren veel aan het visschen en zeegrasmaaien geweest. Nooit had ik kunnen
denken dat ik op mijn oude dag daar met een auto zou rij den.En nog wel met
mijn zoon en schoonzoon.Zoo werd er wel al over gesproken en de grond gepeild
voor het droogmaken van de Zuiderzee.Wij zegden toen, dat kan nooit.Vooral
die dijk naar de Friese kust, daar het daar diep is en een barre zee met
veel stroom. En nu in 5 jaar staan er al 250 boerenplaatsen en van alles
wordt er geteeld.
Mijn oom E.Bais was indertijd de postschipper en brievengaarder en ook
besteller.Wat hij dan liet doen voor 7 cent per dag. De postschipper voer
met een scheepje twee maal per dag als het weer was. Het was wel een klein
stukje van De Haukes naar den Ewijksluis, maar het was nogal een bar stukje.
Ook weet ik er van dat daar even van De Haukes af een tjalkschip met
steenkolen is verongelukt. De schipper en zijn knecht zijn er op verdronken.
Alleen de hond is zwemmende naar de wal gekomen.Er was toen ook geen haven.
De scheepjes moesten aan de dijk liggen of voor anker. Ook de postschipper
moest zoo aan de dijk liggen. De menschen die daar mee kwamen, moesten tegen
Postboot met Havenhuis Haukes Wïermged.
t
