328 GIFT VOOR DE HISTORISCHE VERENIGING Dat het werk van de Historische Verenging Wieringen ook buiten Wieringen en zelfs buiten onze landsgrenzen bekend is en gewaardeerd wordt, is nu wel zeker. Oud-Wieringer Nan Mulder Szn., in het jaar 1949 geëmigreerd naar Canada, heeft nog altijd veel belangsetlling voor zijn geboortegrond. Dat blijkt wel uit het feit, dat hij lid is van de Hist. Vereniging Wieringen en zijn belangstelling voor wat er in de verenigingskrant staat. Daar de heer Mulder wel weet, dat een verenigngskrant voor een club een kostbare aangelegenheid is, heeft hij ter aanmoediging een gift gedaan van f 650,- te besteden aan ons periodiek. Een dergelijk gebaar, waar het bestuur heel blij mee is, is voor de redactie van het blad en voor het bestuur van de vereniging een stimulans om op de ingeslagen weg voort te gaan. DE SCHOOL VAN OMSTREEKS 1930 ingezonden door P.Kooij, Eisenhowerstraat 39, 1931 WH Egmond aan Zee De school was klassikaal. We zaten met zijn tweeen in een houten bank, met in het midden een inktpotje voor gezamelijk gebruik. Jongens bij jongens, meisjes bij meisjes. Meisjes waren van een andere orde. Ik weet dit nog zo goed, omdat ik eens bij vergissing een meisjesboek vroeg bij de bibliotheek. De uitbrander welke mijn deel werd, staat mij nog heel goed bij Bewegen in de bank was alleen met de armen en het hoofd toegestaan, hoewel hier ook weer beperkingen golden, want omzien was niet geoorloofd. Mooizitten verhoogde je cijfer voor gedrag en op dit cijfer werd thuis speciaal gelet bij het rapport. Het mooizitten bestond uit rechtop zitten, de armen gekruist over elkaar en de blik op oneindig. Afkijken was het ergste wat er bestond. Werd iemand bij het afkijken be trapt dan moest zijn oor of zijn haar het ontgelden. Tevens verlaagde het je cijfer voor gedrag. Het was dan meest een dubbele straf. Het omdraaien van het oor en het trekken aan het haar was wel de meest be kende strafhoewel ik ook enkele malen getuige ben geweest van het tuch tigen van een klasgenoot middels de kaartenstok. Volgens meester was het dan ook de grootste deugniet welke er rond liep. We zaten met twee klassen in een lokaal; kreeg de ene klas uitleg dan werkte de ander in het schrift. Zingen deden we te samen. Alle man van Neerlands stam", Waar de blanke top", Piet Hein", daverden uit onze kelen en dergelijke liederen sLonden veelvuldig op het programma.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Op de Hòògte - Wieringen | 1992 | | pagina 4