341
niet groot, daar wij voorlopig één gulden kregen voor de 100 kilo.We konden
ieder 6 a 700 kilo in de week maaien. Als het zeegras dan geheel bewerkt
was en afgeleverd, wat wel een jaar kon duren, dan kreeg men voor ieder
100 kilo, als de waar goed was, nog f 2,50 of f 3,-, na gelang de qualiteit
was. Dan moest daar de boer nog van betaald worden en het land waarop het
was bewerkt.
Toen dat bewerken van het zeegras afgedaan was, begon alweer het visschen
van alikruikels. Ik moest dus weer de geheele week van huis. En intussen
was ons een zoon geboren. Tot overmaat geraakte de vrouw aan de sukkel. De
vrouw wou ook zoo graag dat ik niet meer naar zee behoefde te gaan.
Teunis Takes
zoon van Johannes Takes
en Antje Duijnker
geboren 31-3-1887
gehuwd 2-11-1913 met
Trijntje Asj es
Cornelia Takes
dochter van Johannes Takes
en Antje Duijnker
geboren 25-2-1891
gehuwd 9-6-1912 met
Jan Bruul
En ik wilde heel graag wel handel doen, maar hoe
Geen geld en geen kennis. Toen zegde de vrouw:"Je moest maar wat boodschappen
mede brengen uit de Helder.Koffie, thee, suiker, tabak enz." Maar ik zegde:
"Wij hebben geen geld"
Nu hadden wij het zeegras afgeleverd, zoodat de vrouw f 10, of f 15,- kon
missen. Na verloop kwam ik in de Helder.Ik kocht wat boodschappen, ongeveer
voor 10 gulden,want ik moest ook nog een evenaar, schalen en gewigt hebben.
De schalen kocht ik voor oud voor heel weinig. De evenaar moest nieuw zijn.
Ook de gewichten kocht ik voor oud.Een winkel hadden we niet. De vrouw bracht
het in een ledige bedstee. Daar er in ons kamertje twee bedsteden waren,
en zoo begon de vrouw,toen ze wat beter was, bekend te maken aan de familie
en buren, dat ze boodschappen verkocht. Na verloop van een paar maanden kwam
ik thuis uit zee.Ik had intussen alweer wat boodschappen medegebracht.
