DE WEGEN OP WIERINGEN
Rond 1860 waren de wegen grotendeels niet veel meer dan zandwegen. Er
waren z.g. viervoetspaden, waar je met een paard een viervoeter en
wagen langs kon en er waren tweevoetspaden, dus alleen verbindingspaden
voor lopende mensen.
De wegen lagen overal beneden de aangrenzende landerijen en hadden geen
afwatering op de laagste plaatsen. Dat betekende zelfs in het zomersei
zoen toch slecht begaanbaar. Op de hogere gedeelten van Wieringen waren
de wegen zo zanderig dat twee paarden in den stap te naauwernood het
zelfde kunnen verrigten wat langs kunstwegen door een paard in draf met
gemak geschiedt 1
Lange tijd is verbetering van de belangrijkste weg, van De Haukes via
Hippolytushoef naar Den Oever, tegengehouden door conservatieve Wierin-
gers. Zij dachten dat vooruitgang dwaasheid was en zij hielden zich
aan hetgeen door de voorvaderen is geschied."^-'
De Haukes omstreeks 1900
Uit: Wiringherlant door J.T.Bremer
In 1861 waren de voorwaarden, waarop het gemeentebestuur van Wieringen
de herstelling en het onderhoud van de gemeentewegen en de voetpaden
aanbesteedt de volgende:
Voorwaarden waarop het gemeentebestuur van
Wieringen zal aanbesteden de herstelling aan
en het onderhoud der Gemeente Wegen en voet
paden tot den Eersten Januarij Achttien Hon
derd Een en Zestig;
Art1
Het werk zal bestaan in het slechten, gelijkmaken, ronden, het brengen
van hoogtens in laagtens, het openen van sjanen en greppels der wegen,
het ronden, digten en bestorten der voetpaden met grof zand; en het in
voldoenden toestand onderhouden van de wegen met de voetpaden tot den
Eersten Januarij Achttien Honderd Een en Zestig, alles op aanwijzing
naar keur en schouw en ten genoegen van het Gemeentebestuur
235
