kerstmis
Kerstmis nadert en onwillekeurig gaan onze gedachten terug naar de
vroegere jaren,toen geheel Wieringen in intiemen familiekring rus
tig de feestdagen doorbrachtwant een overtocht met de postboot of
de ijsvlet was niet begeerlijk en behoorde ook niet tot de verlan
gens, want bij het warme fornuis en 't rossige licht van de petro
leumlamp die van de lage zolderering afhing was 't binnenhuis veel
te gezellig.-En als men buiten in 't bleke maanlichtdat 't witte
sneeuwkleed als met diamanten bezaaid deed flonkerenenkele men-
schen zich zag voortspoeden op klompen,gewikkeld in de dikke duffel-
sche jas, het hoofd en ooren bedekt met de "krol" of warme "wollen
kaper", dan klonk telkens "genévend"want 't warenallen familie
of kennissen van elkaar.
En wat waren die oude boerderijen mooi onder dat sneeuwkleed.Die
laag afhangende witte daken,waar boven 't darskdeurke de dikke riet-
laag zwartpiekend nog een weinig te voorschijn trad.
We hebben er reeds meermalen over geschreven, dat in de kom 11
durp" de boerderijen zich tussen de woonhuizen afwisselden en zoo
was 't ook in de Belt. Ja, als we ons daar de betrekkelijk nieuwe
woonhuizen wegdenkenalsook de woonblokken aan de Mekkenstuinweg
want die waren er 50 jaar terug Nog niet,dan waren 't hier wel de
oude boerderijen, die aan de Belt een echt Wierings aanschijn geven.
Nog staat daar voor in de Beltstraat de oude bakkerij van wijlen
Simon de Jong.Weldra zal dit oude huis tot het verleden behoren en
daarom konden we niet nalaten,een beeld hiervan voor het nageslacht
te bewaren.
Links ziet U op de groote steenen mengketel de oude vuurpot,waarbo
ven, de waterketel aan 'n ketting afhangtZulke vuurpotten hadden de
boeren ook allen in het "darskschoerstientje"
Dan die ouderwetsche oven.Hoeveel roggebroodjes zullen hier al niet
in gebakken zijn en daaronder die oven werden de bolders voor de
beschuit en "schootjes" tot rijzen zijn gebracht.
En vooral tegen Kerst was 't druk,werden de heerlijke krentenwègge
vol krenten en sucaden gebakken en dan de ontelbare schootjes voor
de sop(Een geliefd oud Wieringer Kerstmaalwittebrood in de melk
waarover boter en suiker werd aangebracht)
Doch ook in deze bakkerij toont zich het beeld der vergankelijkheid.
Reeds jaren staat ze stil en voor eenigen tijd is de oude bakker en
boer ten grave gedragen.
UitWieringen vóór'50 jaar)1939
*************-