54 En nu het begin van de oorlog. Ik stond 's morgens vroeg met de buurvrouw te praten. Het was prachtig mooi weer. De vogels zongen zo mooi in de bomen...het was dan ook mei. Boven ons alles vliegtuigen. Den Helder werd al flink gebombardeerd. Al dagen hadden we in angstige spanning geleefd: Het was dus oorlog. De buurman en vele vissermannen waren op zee o.a. naar de ansjovis kamers. Dat was ook het werk van mijn man, maar door de mobilisatie en de oorlogsdreiging kon hij er niet aan meedoen. Weldra moesten wij en vele anderen uit veiligheidsoverweging onze huizen verlaten. Ik ging met drie jonge kinderen naar m'n zuster in Westerland. En daar maar afwachten hoe het verder zou gaan. Wat ben je dan machte loos Je hoorde veel verhalen overal vandaan, ook over Kornwerderzand, maar niemand kon me vertellen wat wel of niet waar was. Dan te bedenken dat je man met veel anderen daar aan het eind van de Afsluitdijk in en rond de kazematten in oorlogstoestand verkeren met als opdracht de oprukkende Duitse troepen hoe dan ook te verhin deren de Afsluitdijk te veroveren. Men vertelde dat de Duitsers Kornwerderzand waren gepasseerd; er is hevig strijd geleverd. Wat later hoorde je dat men erin was geslaagd de doorgang te verhinderen. Het laatste was dan uiteindelijk de waar heid. Maar het niet weten hoe—of—wat, dat is een vreselijke marteling Dan de capitulatie en de daarop volgende periode was dat alle man schappen krijgsgevangenen waren. En weer was de vraag: "Waar zijn ze? en weer geen antwoord. Tot er iemand bij me kwam die zei: "Ik heb je man gesproken. Hij is ondergebracht in de O.L.school in Hippo en alles is goed". Dan slaak je een diepe zucht en je zegt: "God dank". Dit is een klein stukje over de vreselijke oorlogsdagen van '40, die ik schrijvende weg weer opnieuw heb beleefd. M. Smid-Kooy. DHR. R. JOFRIET VERTELT Op zondag 11 november 1939, Sint-Maarten, komt het bericht dat de kinderen niet met lampionnetjes mogen lopen. Het hele huis moet ver duisterd worden en de verloven van de soldaten zijn ingetrokken. Zijn wij aan de beurt? Nee, later blijkt, dat de Duitse soldaten hun winterkwartieren hebben betrokken dicht bij de Nederlandse grens. De Waterlinie wordt weer gebruikt. Later gaan ook bij Middelie delen onder water. Suiker komt op de bon. Om ons en de distributie-organisaties er aan te wennen.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Op de Hòògte - Wieringen | 1990 | | pagina 14