fa Tl
fad-
r a JLfvr
fa xi
"7"
^<77
i Ld.
OUDALKMAAR - 51
Theresienstadt en vervolgens naar Auschwitz. Daar zijn
Bram, Juliette en Marjan begin oktober 1944 vergast.
jes kwamen dankzij de vrienden Simon van Riet en
Willem Rivière naar buiten. Ze zijn onthullender dan de
brieven in het toegestane briefverkeer. De smokkelbrief
jes boden Marjan ook gelegenheid eens flink haar hart te
luchten. Dat deed zij op hartverwarmende wijze.
Een andere informatieve en ook schokkende bron is de
brievenverzameling van mevrouw Rosette Prins-Vlessing.
Zij woonde vroeger aan de Bierkade. In de brieven
beschrijft zij de angstige en beklemmende sfeer in de
Rivierenbuurt, waar voor de aanvang van de massale
transporten in juli 1942, duizenden joden waren samen
gedreven. Bij razzia’s werden de mensen als wild opge
jaagd en families uit elkaar gerukt.
Ten slotte moet ook het fotoalbum van de familie
Drukker als bijzondere bron worden genoemd. Het
album bevat zo’n 120 foto’s. Beeldmateriaal is bij zo’n
publicatie van groot belang. Veel kon met foto’s uit dit
BRONNEN
Voor het boek zijn vele bronnen geraadpleegd. Van Baar
vertelt dat vooral de standaard brieven en smokkelbrief
jes uit Westerbork een rijke bron vormden. ‘De familie
Drukker correspondeerde vanuit Kamp Westerbork met
hun vrienden daarbuiten. Hierdoor had de familie
tenminste het idee nog deel te zijn van de samenleving.
De brieven zijn ontroerend en informatief. Ze geven een
helder beeld van het leven in Westerbork. Dankzij die
brieven weten we dat Bram Drukker alles in het werk stel
de om zijn gezin met zijn vermogen vrij te kopen. Hij
kocht zich vrij uit de strafbarak en probeerde daarna in
Westerbork te blijven. Toen dat onhaalbaar bleek, stelde
hij zich ten doel een ‘gunstiger transport’ te regelen:
Theresienstadt. Theresienstadt stond toen al bekend als
‘gunstiger dan Auschwitz’. De zogenaamde smokkelbrief-
f
- -
_jk«» "d -
ZlSc.^ tUt* J -
