Een wakkere politieagent vermoedde ‘met een jood te maken te hebben die geen ster droeg’. -jfa. Boerderij Kleibroek. Kotogr&jof Piet Pronk, COlleCtiieDirk. Pronk. 1 Bram en 'MayAn op de bridloft in Bergen 50 - OUDALKMAAR Dit al onder het voorwendsel van een doktersbezoek. Hoe uitzonderlijk was hun verzoek? ‘Verzoeken om de gemar keerde joodse wijken te verlaten werden bij bosjes gedaan en werden ook bij bosjes afgewezen. De Jood- sche Raad en de politie moesten erin toestemmen. In het begin werd nog toestemming verleend voor zakelijk werkverkeer. Later werden de aanvragen beperkt tot medische verzoeken. Mevrouw Drukker was in die Amsterdamse periode nog redelijk gezond. De familie voerde aan dat Bram of Marjan specialistische hulp nodig had. Het verzoek moet zijn gedekt door een arts in Alkmaar.’ Na het verschijnen van mijn boek bezocht ik een mevrouw die als tiener dicht bij de Kleibroeken heeft gewoond. Ik had geschreven dat de Duitsers tijdens de razzia tweemaal via het landpad naar de boerderij waren gegaan. Zij vertelde dat ze de eerste keer via het landpad gingen en de tweede keer met een schuitje achterom in aanwezig heid van een Nederlandssprekende man. Dus heel gericht. Dat er verraad in het spel was, lijkt mij aannemelijk, maar is niet hard te maken. Er hingen vreemde kleren aan de waslijn en de bakker bracht er meer broden dan voorheen. Dat kan meerdere mensen zijn opgevallen. Een eventueel verraad blijft in nevelen gehuld.’ contact gezocht met de dochter van Kila en gevraagd naar eventuele aantekeningen, maar dat leverde niets op. Na de arrestatie volgde een aftocht naar Kamp Wester- bork. Van daaruit ging het gezin eerst op transport naar VERRAAD De situatie in Amsterdam werd steeds nijpender. De razzia’s volgden elkaar in hoog tempo op. De familie Drukker besloot onder te duiken. Op 15 september 1942 verlieten zij ongezien de hoofdstad en reisden per spoor naar een pension in Utrecht. Na duikadressen op de Veluwe en in de Amsterdamse Czaar Peterbuurt beland den ze in februari 1944 in de stolpboerderij van de familie Kleibroek in Warmenhuizen. Daar werden Bram, Juliette, Marjan en hun gastheer Piet Kleibroek enkele maanden later opgepakt bij een razzia. Zijn ze verraden? ‘Kila heeft zich in de jaren negentig nog uitgebreid met Johanna Blommestijn-Schouten kunnen onderhouden en spreekt in Kaddiesj onomwonden van verraad, maar in welke richting de vermoedens gingen schrijft hij niet. Ik heb

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Oud Alkmaar | 2022 | | pagina 24