ill
We woren in de top von het
Waaggebouw, terwijl we op
de kaasmarkt neerkeken.
Vrijdag 30 ajAgustos
Zondag 1 september
Zaterdag 3/ ajugustdns
IfMaojndag 2 september
Dinsdag 3 september
Donderdag 5 september
Yrpdag 6 september
Om 10.00 uur verzamelen op het Waagplein in Alkmaar
om de kaasmarkt te zien. We waren een uur op de
kaasmarkt, die erg pittoresk was en na het beklimmen
van miljoenen treden van de steile trap waren we in de
top van het Waaggebouw, terwijl we op de kaasmarkt
neerkeken.
lw jeugd
Vnbaud
Naar Hoorn. Schilderachtig. Aangezien het de verjaardag
van Koningin Wilhelmina is, zijn er overal rood-wit-blau-
we vlaggen en oranje (huis van Oranje). Het is erg feeste
lijk. Er zijn bands en miljoenen mensen in de straten. Het
rood en oranje mixen niet erg goed, maar niemand
schijnt het te storen. Na een uur lopen door Hoorn
gingen we door de Wieringermeer, de polder die door de
Duitsers [op 17-4-1945] onder water was gezet. Het is 18
voet [5,49 meter] onder zeeniveau. Alle huizen en
boerderijen zijn vervallen en alle bomen zijn dood.
Daarna naar de Zuiderzee of IJsselmeer, naar het huis
van Johns oom, die ook dokter is.
Gele wollen blouse en bruin shirt.
De hele morgen geslapen. John riep me om te zeggen
dat het 12.25 uur was. Ik ging met Wim mee voor zijn
rijlessen. We gingen naar Bergen aan Zee. De laatste paar
kilometers van de weg zijn prachtig. In Bergen zagen we
Chris, Titch en Ronald. Het is een lieflijke kust met fijn
zand. John en ik gingen naar een boerderij om melk te
halen. Het is een kleine boerderij, maar erg aardig. Het
was een erg schone boerderij, behalve voor de varkens.
Toen we terug waren besloten we naar een andere
boerderij te gaan. Aangezien Wims vader niet wilde dat
wij weer met de auto weg zouden gaan, besloten we
met Lijn Twee (lopen) te gaan. Het was niet erg ver. Toen
we arm in arm naar huis gingen, rookte ik, slecht meisje.
Bruin mantelpakje.
Dr. Beeker bracht me in de auto naar Alkmaar. We
stopten in Castricum en pikten Firth en Jan op. We reden
in Alkmaar naar de haven, waar de boot wachtte. Het
was een superkleine boot. Hij verliet de haven om 7.23
uur. We hadden een supertijd op de boot. Roger bracht
me een biscuit en koffie. We waren allemaal op het
laagste dek en we zongen en hingen lui rond. In Zaan
dam wisselden we van boot en kregen een andere,
minder mooie boot. We kwamen in Amsterdam en
liepen in de regen door de straten naar Wilhelmina's
paleis, waar onze hele groep samenkwam. We verlieten
de anderen en gingen door de stromende regen, het was
werkelijk erg vrolijk. Alle straten hebben grachten in het
midden. We liepen naar het Vondelpark. Daarna namen
we een bus naar de haven, waar we een grachtentochtje
gingen maken. Het tochtje duurde M uur en was super.
We gingen terug met de trein en in Uitgeest ging ik eruit
en aangezien ik geen kaartje had, had ik grote moeite
om het station uit te komen. De twee spoorwegbeamb
ten spraken geen Engels en een man, die mij verstond,
kocht een kaartje. Toen zeiden ze dat ik naar huis mocht,
omdat het in orde was.
34 - OUDALKMAAR
Opgestaan om 5 uur. John bracht me achterop zijn fiets
naar het station van Alkmaar. Het regende een beetje.
We namen de trein van Alkmaar naar Broek op Lange-
dijk, waar we in de schuiten gingen. De Duizend Eilan
den zijn omgeven door water. Op de eilanden bevinden
zich meerdere dorpen, welke het Noorden van de
Langedijk genoemd wordt. We gingen naar een groente
markt en er was een veiling gaande. We gingen in de
schuiten naar de Oosterdel, een klein meertje, en door de
sloten naar Noord-Scharwoude. We zagen de kolen in de
schuitjes, klaar om meegenomen te worden door het
veilingkanaal in het gebouw. Alle kolen werden schoon
gemaakt en al de groenten zagen er perfect uit. We
gingen naar een restaurant, waar we koffie en cakes
kregen. We hadden een diner en zaten daarna aan een
krantentafel tegenover een verslaggever, die onze namen
en adressen noteerde. [In de Nieuwe Langedijker Courant
van 5-9-1946 stond op de voorpagina een uitgebreid
verslag.] De burgemeester hield een speech en Brian
Cooper nam foto's tijdens het diner. Wij liepen een paar
honderd meter door de hoofdstraat die mijlenlang was,
naar een fabriek, waar ze lokale groenten inblikten. De
vrouwen die in de fabriek werkten, waren vrouwen, die
tijdens de oorlog met de Duitsers hadden gecollabo
reerd. Zij kwamen iedere dag uit een kamp. Zij waren erg
aardig en gaven ons een conservenblik mee.
Bowler en Bridget in Volendammer dracht
We ontmoetten elkaar op de Bierkade. Zij lieten de
Nederlandse kinderen niet meegaan omdat er niet
genoeg plaats op de boot was. Het was een aardige
kleine boot, maar niet zo leuk als de Packetboot. We
hadden vanaf 08.00 uur tot 12.00 uur een erg lange,
koude, langzame reis via Purmerend naar Edam. Er was
niet genoeg ruimte om rond te dwalen, dus zochten wij
beschutting bij elkaar om warm te blijven. We gingen
langs een ophaalbrug. De brugwachter hing een vislijn
uit met een kleine klomp eraan voor het tolgeld van 25
cent. Wij passeerden miljoenen van deze bruggen. In
Edam gingen we van de boot. Na wat gekocht te hebben
gingen we terug op de boot en pikten de Nederlandse
kinderen op, die per trein waren gekomen. Daarna
gingen we de Zuiderzee op. We arriveerden in Volendam,
waar iedereen nationale klederdracht draagt en het is
erg pittoresk. We hadden een uur om rond te dwalen.
Bowler kocht een leuke lange pijp. Hij en ik hadden onze
foto's in nationale klederdracht laten maken. Ik kocht
voor mezelf een klein Nederlands hoedje. Om drie uur
gingen we weer met de boot terug. Het was een erg
langzame, koude reis. Ik voelde mij heel erg ziek. Ik had
vreselijke pijn in mijn maag. We waren niet voor acht uur
's avonds terug in Alkmaar. Ik liep meteen naar het
station en haalde de trein van 20.20 uur, maar ik voelde
mij erg ziek. Er was een klassiek concert voor ons georga
niseerd in het gymnasium, maar we waren allen te koud
en te laat om te gaan.
Ik ben niet meegegaan met de groep. In de morgen ging
ik bij een man mijn bloembollen ophalen. Hij gaf mij er
200. Na het diner gingen John, Wim, Monida en ik met
de trein naar Alkmaar, waar we om 19.10 uur aankwa
men. We ontmoetten de anderen buiten het gymnasium
en we gingen naar het afscheidsfeestje. Johns vader
kwam ons net voor het einde om elf uur ophalen. Het
feestje was meer een gemengd gastvrij onthaal dan iets
anders. Er was volksdansen, ballet, klassieke muziek door
een trio, iemand speelde accordeon en piano en er was
samenzang. Het was niet zo goed als de andere bijeen
komsten. Het zou beter geweest zijn als het een dans
avond geweest was. Ik zat tussen Jan Roggeveen en Ken.
Roger gooide een fles en raakte Ken op het hoofd. Roger
is soms gek.
