VERKEER 57
Viering van Sint Jorisdag rond de vlaggenmast op de
Stenenbrug, Noordhollands Dagblad 23-4-1960
Enkele Kennemer Woudlopers doen in de jaren vijftig mee
aan de jeugdoptocht van 8 oktober.
grotendeels in de St. Laurentiusgroep. Bij vele
gelegenheden brachten zij muziek in de stad. Bij de
voorbereidingen voor de viering van 'Alkmaar 700
jaar stad' in 1954 ontstond het idee het nationale
padvindersdrumbandconcours naar Alkmaar te
halen, hoewel hier eigenlijk alleen de grote steden
voor in aanmerking kwamen. Groot voordeel was,
dat dit door de gezamenlijke padvindersverenigingen
georganiseerd kon worden, namelijk door de NPV, de
Verkenners der Katholieke Jeugdbeweging en het
Nederlands Padvindstersgilde. Het concours werd
gehouden in het Sportpark, maar de bands trokken
ook de stad door. Uit het insigne "blijkt wel de
binding die er is tussen Alkmaar, onze kaasstad en de
padvindersbeweging".
Samen hebben de scouting-drumbands de basis
gelegd voor de huidige vorm van de taptoes op 8
oktober. Zij waren de eersten die, in 1960, showele
menten brachten in het toen nog statische Alkmaarse
muziekleven. De NPV-band haalde rond 1970 grote
prijzen, maar is later door een gebrek aan leden
opgeheven. Uit de KV-band is na de nodige onenig
heid in 1966 het Trompetterkorps Alkmaar ontstaan.
Nog steeds zijn in hun tenue allerlei elementen te
zien die doen denken aan de vroegere verkenners
uniformen.
STERKE VERHALEN
Wat deden ze dan zoal? Uit het verslag in de krant
van 24-7-1947 zou je nog op kunnen maken dat het
welpenkamp van de Victoriegroep weinig spannend
was: "Vier vlaggen, die al uit de verte te kennen
gaven: hier staat het eerste zomerkamp dat de
Alkmaarse welpen houden in de duinen van
Callantsoog tussen de bramen en duindistels de
gele welpenvlag met de groene wolfskop, de vlag van
de Victoriegroep, een heel groot vierkant dundoek
met groene blokken en boven alles uit het nationale
rood-wit-blauw. Vier dagen lang een onafgebroken
spelen een genieten in de vrije natuur en
ondertussen leren, heel veel leren."
Een oud-lid van de Laurentiusgroep in de jaren '60
vertelt op zijn website: "Heel spannend was altijd
het uur U. Dan gaf de hopman aan dat er binnenkort
een uur U gehouden zou worden, maar niemand
wist wanneer. Via een kettingberichtgeving moest je
weer 2 anderen op de hoogte stellen dat het uur U
begon en de verzamelplaats aanduiden. Nou,
Het insigne voor 700jaar stad.
Trompetters van de NPV in 1957.
Archief scouting De Geuzen
64
vrijdagavond 11 uur kwam iemand van onze groep
om te zeggen dat het uur U begon. Verkenneruniform
aan en op weg naar het clubhuis. Daar kregen we
nieuwe instructie. We kregen opdracht de fietsen in
een vrachtwagen te laden. Wij zelf gingen in een
andere gesloten vrachtwagen en we zouden wel zien
waar we gedropt werden. Je kreeg een kaart,
kompas en coördinaten mee waar je na je dropping
naar toe moest. Ergens achter in de bossen tussen
Heemskerk en Castricum werd onze groep er uit
gelaten. Na door de nacht wat gedwaald te hebben
kwamen we uiteindelijk op de bewuste plek uit. We
moesten met het licht van onze zaklantaarns de
tenten nog opzetten die daar lagen. Binnen het uur
lagen we in onze slaapzak. We waren de tweede
groep die binnen was en zo tegen 5 uur kwam de
laatste groep het kamp binnenwandelen."
De hordelogboeken werden minutieus bijgehouden,
van elke activiteit werd verslag gedaan, soms
opgesierd met prachtige tekeningen. Een waar
genoegen om te lezen waar men zich zoal mee bezig
hield en houdt.
Niet alles gebeurde buiten. De laatste dag van
februari 1954 schreef een lid van het Nederlands
Padvindstersgilde over een vendelopkomst: "Na de
mededeling dat de Chief wat later zou komen was er
rondetijd, "en daarna zouden we een briefje krijgen
waar enkele woorden op zouden staan. Van die
woorden moest de ronde zelf maar een verhaaltje
bedenken. De ronde van de Alcongin mocht
beginnen Het heette de Walvissen. We deden
ook nog een spelletje. Dat ging zo." Fluitenkoorden
knopen, oefenen voor insignes, EHBO-cursussen,
Zomerkamp van de Dirk Duyvelgroep op Vlieland, 1950.
Particuliere collectie
Tekening in het hordelogboek van de Laurentiusgroep,
zomerkamp 1959, geschilderd door H. Brugman.
Collectie scouting St. Laurentius
touwslaan, spelletjes doen, kampvuur maken,
installatierituelen; ook de leiding had een schrift met
programma's die gedraaid werden. Speciale
momenten werden altijd aangegrepen voor iets
bijzonders. De Sint Laurentiusgroep haalde de krant
met een ouderweekend in 1964. De vier patrouilles
begonnen zaterdag met de opbouw van het kamp,
vier slaaptenten, proviandtent, een voor de staf en
tenslotte de kapeltent. De ouderen zorgden voor de
opbouw van een toegangspoort en een meer dan
tien meter hoge uitkijktoren waaraan tevens een
kabelbaan bevestigd was. Jarenlang zijn er districts
wedstrijden gehouden in scout-vaardigheden, werd
het Overdekte afgehuurd voor zwemwedstrijden en
werden voetbaltoernooien gehouden.
Net als voor de oorlog waren padvinders en
verkenners maatschappelijk betrokken. Juist
vanwege het dragen van een uniform en de tradities
van vlagstrijken en appèl werd padvinders in 1957
65