JAZZ IN ALKMAAR IN DE SIXTIES of Spanje, zodat zij vanuit neutraal gebied konden terugkeren naar Engeland. In september 1943 werd de groep verraden en Nel Lind werd ter dood veroordeeld. Op 6 mei 1945 kwam ze echter vrij. Na de oorlog hervatte Nel haar activiteiten voor de pad vinderij en kreeg een leidinggevende functie op het hoofdkantoor van de Nederlandse Padvinders (NPV) in Den Haag. Ze was onder meer verantwoordelijk voor de organisatie van de Gilwell-cursussen (voor leidinggevenden binnen de padvinderij) in Ommen. Voor haar verdiensten voor het Britse Scouting ontving zij de Silver Acorn, een van de hoogste Britse scoutingonderscheidingen. Het ideaal van scouting bleef de hele oorlog levend. Volgens de krant was het te danken aan hopman Van der Esch en diens collega Nieuwenhuysen 'dat het vuurtje aangeblazen bleef'. In ieder geval zou direct na de bezettingsjaren de scouting een enorme opbloei beleven. Daarover een volgend artikel. De terugkeer van Nel Lind uit Waldheim, 1945. Collectie Regionaal Archief Alkmaar Hopman Herman Wagenaar en Jan Hoberg met de verken ners van de Laurentiusgroep op excursie in de duinen op 12 april 1941 bedelbrieven aan katholieken het briefpapier van de katholieke verkenners en voor de andere brieven het postpapier van de neutrale Nederlandse padvinders vereniging (NPV)".7 Op 20-jarige leeftijd was hij de stuwende kracht achter het georganiseerde verzet in Noord-Holland. Hij was amper 21 jaar toen hij werd opgepakt door de Duitsers. Op 6 september 1944 werd hij in het concentratiekamp Vught door de Duitsers gefusilleerd. Ook veel leiders van de verschillende scouting groepen in Alkmaar maakten deel uit van het georganiseerde verzet, onder wie Nel Lind, Doeko Bosscher, Herman Baks, Gerard Veldman en Herman Wagenaar. Nel Lind werd op haar twaalfde lid van de meisjespadvinderij in Alkmaar. Ze werd akela en was in 1937 betrokken bij de organisatie van de welpen dag op de Wereldjamboree in Vogelenzang. In de oorlog werd ze koerierster voor de groep Fiat Liber- tas, die ontsnapte krijgsgevangenen en geallieerde piloten de grens over hielp op weg naar Zwitserland NOTEN 1 Artikelenreeks in de Alkmaarsche Courant over de geschiedenis van de padvinderij, 25-3, 7-4, 16-4-1948 2. Rick Barnaart van Bergen heeft in 2015 de geschiedenis van De Geuzen beschreven in zijn boek Reuzefijn om een Geus te zijn. Veel informatie is uit dat boek afkomstig, o.a. de foto's op p. 34, p. 37 onder en p. 42 boven. 3. Uit een krantenknipsel ingeplakt in het jubileumboek van de Laurentiusgroep 1967. Daarin ook andere afbeeldingen over die groep in dit artikel. 4. Doeko Bosscher, Haast om te sterven, het korte leven van verzetsman Fritz Conijn. Amsterdam 2015, p. 29 5. RAA, Het archief van het plaatselijk bestuur van de Nederlandse Padvinders te Alkmaar. Het filmpje is te zien op www.youtube.com/user/archiefalkmaar. 6. ANP bericht van 9 april 1941, gepubliceerd in alle dagbladen 7. Bosscher p. 24 en 45 44 Tot midden jaren zestig bestaat er een bloeiende jazzscene in ons land. Het is geen muziek voor de massa, maar niettemin organiseren in veel plaatsen jazzclubs regelmatig succesvolle concerten met bekende Nederlandse en buitenlandse jazzmusici. De Alkmaarse jazzsociëteit Modern Music Alkmaar (MMA) is met meer dan 500 leden uit heel Noord-Holland een van de grootste clubs van het land. Ruud Jacobs (bas), de Amerikaanse saxofo nist Johnny Griffin en Han Bennink (drums) op 10 maart 1963 in Extase. Foto Jaap Schoen. Collectie Mart Groentjes Het zou - lees je overal in die tijd - door de razend snelle opkomst van de popmuziek zijn gekomen dat de jazzclubs hun leden verliezen en de jazz een muziekstroming in de marge wordt. Maar dat is niet het hele verhaal, weet Mart Groentjes uit Bergen. Hij is in de jaren zestig voorzitter van MMA en kent meer oorzaken die tot minimalisering van de jazzscene hebben geleid. "Het was een combinatie van factoren, waardoor de belangstelling voor de jazz verminderde", legt Groentjes uit. "De gages die de musici vroegen, gingen steeds verder omhoog. En ook voor de zalen waar jazzconcerten werden gehouden, moest steeds meer huur worden betaald. Tegelijkertijd groeide er een grote tegenstelling tussen de uitstraling van de popmuziek - dansbaar, visueel aantrekkelijk - en die van de jazzmuziek: niet de bedoeling om dansbaar te zijn, maar om stil te zitten en te luisteren. Dat nam nog toe door de ontwikkeling van de free jazz, de avant-gardistische muziekstijl, die alleen nog voor de intellectuele jazz-elite te volgen was. De free jazz was muzikaal interessant, maar voor de meeste luisteraars te moeilijk." PLAATJES DRAAIEN Terug naar het begin. In de jaren dertig worden in Alkmaar al met enige regelmaat jazzconcerten georganiseerd, bijvoorbeeld in Het Gulden Vlies. De 45

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Oud Alkmaar | 2017 | | pagina 10