J
Lody Trap
Gerrit Valk
Maria Tesselschade
Roemersdr. Visscher
Lody Trap is mededirecteur van Noordwestzes
architecten en ontwerpers in de voormalige water
toren aan de Bergerweg. In Alkmaar kent iedereen
zijn Singelgarage en de Ringersbrug, maar hij heeft
ook veel winkels en woningen in de stad van een
nieuw interieur voorzien. Het gebouw van het Petrus
Canisius College aan de Blekerskade is door hem
uitgebreid met een nieuwe vleugel, waarvan de ruime
lichtinval een scherp contrast vormt met de besloten
heid van de oude vleugel. Van de vele prijzen die hij
won valt vooral de eerste prijs op voor het ontwerp
'Rimpeling in het Landschap'. Daarvoor moet de
Westfriese Omringdijk bij waterovergangen voorzien
worden van bruggen die van een afstand ogen als een
verhoogde voortzetting van de dijk.
Valk begon zijn loopbaan als docent geschiedenis. Hij
verliet het onderwijs en was van 1986 tot 1989
gemeentearchivaris van Alkmaar. Van 1989 tot 2002 zat hij
in de Tweede Kamer. In 2002 werd hij Ridder in de Orde
van Oranje-Nassau. Valk werd bestuursvoorzitter van de
Kamer van Koophandel van Noordwest-Holland te
Alkmaar en voorzitter van de raad van commissarissen van
de voetbalclub AZ. Hij publiceerde over Alkmaar tijdens de
Tweede Wereldoorlog en was redacteur van de uitgave Ach
Lieve Tijd. Hij promoveerde tot doctor in de letteren op het
proefschrift AZ is de naam! Vijftig jaar betaald voetbal in
Alkmaar 1954-2004. Sinds 1 maart 2011 is Valk werkzaam als
voorzitter van het Veteraneninstituut. In 2015 ontving hij
de Oud Alkmaarprijs voor zijn bijzondere inzet voor de
bestudering van de geschiedenis van Alkmaar.
Haar tweede voornaam Tesselschade, waarmee zij ook vaak alleen wordt aangeduid, is haar
gegeven nadat haar vader door een stormramp bij Texel grote verliezen had geleden. Door haar
huwelijk met de Alkmaarse zeeofficier Allard Crombalch in 1623 kwam ze in de Langestraat te
wonen. Nadat in 1634 eerst haar oudste dochter en dezelfde dag ook haar man waren overleden
bleefzij met haar overgebleven dochter in Alkmaar wonen. Een van haar bezigheden in Alkmaar
was het graveren van glazen, waarin haar oudere zuster Anna, die ook een huis in Alkmaar had,
overigens nog meer uitblonk. Van beiden zijn nog glazen te zien in het Rijksmuseum. Beide
zussen zijn in Alkmaar ook overgestapt naar de katholieke kerk. Bijna elke zomer bracht
Tesselschade enkele maanden door op het Muiderslot waar ze als gast van P.C. Hooft deel
uitmaakte van de Muiderkring. Daar onderhield ze nauwe contacten met mannen als Barlaeus,
Huygens en Vondel en werd door hen zeer gewaardeerd als hun gelijkgestemde vriendin en
muze. Ze droeg daar haar eigen gedichten voor, maar meer nog dan dat werd ze bewonderd om
haar zangkwaliteiten al ondervond ze daarbij zware concurrentie van haar Alkmaarse vriendin
Francisca Duarte die vaak meekwam. In de negentiende eeuw steeg de roem van Tesselschade als
ontwikkelde en kunstzinnige vrouw tot ongekende hoogten. Ze was zo'n toonbeeld van
vrouwelijke creativiteit dat in 1872 de vrouwenvereniging ter bevordering van de vrouwelijke
handwerken 'Tesselschade' werd genoemd.
Texel 1953
Gorinchem 1955
r
50 Oud Alkmaar dec. 2015
Amsterdam 1594 - Amsterdam 1649