Lenneke Ruiten
Grietje Speur- Paarlberg
Pieter Jansz. Schaghen
f
Ze is een Alkmaarse die een bloeiende carrière als
sopraan op de internationale podia opbouwde.
Lenneke Ruiten voltooide in 1998 haar opleiding als
fluitiste aan het Alkmaars Conservatorium. Ze zong
eigenlijk liever en rondde haar zangstudie aan het
Koninklijk Conservatorium in Den Haag afmet een
onderscheiding. Hierna volgde zij de operaopleiding
in München. In 2002 won zij vijfprijzen, waaronder
de eerste prijs, op het Internationaal Vocalisten
Concours in 's-Hertogenbosch. Het ging daarna
'crescendo' met haar carrière. Ze heeft inmiddels
ook een omvangrijke discografie. Behalve voor het
opera- en concertvak koestert Lenneke een grote
liefde voor het lied. Zij werkt samen met pianist
Thom Janssen en zong meerdere recitals.
Grietje was zelfdienstbode en wilde iets doen aan de
ondergeschiktheid van de dienstbode en het kindermeisje.
Daarom besloot ze in 1902 een bemiddelingsbureau op te
richten waarbij ze vooral de belangen van de werkneem
sters behartigde. Aan de Ramen vestigde zij een arbeids
bureau, een centraal punt om vraag en aanbod van vooral
huishoudelijk personeel bij elkaar te brengen. Hiermee
was ze de eerste in Alkmaar, want pas in 1916 besloot de
gemeenteraad een gemeentelijk arbeidsbureau op te
richten. Een ondernemende vrouw dus die opkwam voor
een beroepsgroep die vanouds weinig rechten had, omdat
organisatie nauwelijks mogelijk was. In 1926 legde ze
bijvoorbeeld ook arbeidsvoorwaarden vast in een contract.
Eenmaal getrouwd dreefze met haar man een boterhandel
aan de Nieuwesloot.
Pieter was een veelzijdig man. Hij begon als handelaar in graan en andere zaken en was van 1627 tot zijn
dood schout in Alkmaar. In de jaren voor hij schout werd, bekleedde hij diverse bestuurlijke functies. Hij
was lid van de Raad van Alkmaar, rekenmeester in de generaliteitsrekenkamer en afgevaardigde in de
Raad van State en de Staten-Generaal. In 1619 was hij een van de rechters die oordeelde over Van Olden-
barnevelt, maar beweerde achteraftegen het doodvonnis gestemd te hebben. Als bewindvoerder bij de
West-Indische Compagnie zette hij in 1626 zijn handtekening onder een briefover de aankoop van het
eiland Manhattan voor zestig gulden. Hij sprak vijftalen en was een goed musicus, die componeerde en
ook muziekles gaf. Volgens zijn schilderende zoon Gillis was hij een verdienstelijk schilder maar er is geen
werk van hem bekend. Een andere zoon, Cornelis, heeft geprobeerd hem in zijn gedicht Alckmaar Lof-dicht
(1621) na te volgen, maar het is de vraag ofhij een betere dichter is dan Pieter zelfin zijn gedicht Alckmaar
Belegh, dat gedrukt werd in 1615. Pieter geeft hierin niet zozeer een chronologisch verslag van gebeurtenis
sen tijdens het beleg van 1573 maar een levendige schildering van bepaalde voorvallen, soms door
vergelijking met voor Alkmaarders bekende situaties. Zo vertelt hij dat Alkmaarders bij de gevechten op
de stadswal zo tekeer gingen dat Spaanse soldaten van de muur vielen "Gelyck men Pynxters siet de
Boertjes met haar Snollen In Schoorler-merckt, van d'hoogh' end' steyle duynen rollen."
Alkmaar 1979
Nibbixwoud 1877 - Alkmaar 1954
46 Oud Alkmaar dec. 2015
Schagen 1578 - Alkmaar 1636
•Arf-1. r'IrJ. .fa fJlI-
■yLrt' r-"
- '"-li
I C
