rjSa CdLS Foundation Cornelia Catharina de Lange Alie Lienesch-Kuilman Cornelis van der Lijn 4V* Cornelia wilde arts worden, iets wat haar vader niet erg aanstond. Ze begon in 1892 toch een studie medicijnen, specialiseerde zich later tot kinderarts en kreeg een aanstelling bij het Emma Kinderzieken huis in Amsterdam. Ze zette zich in voor het terugdringen van kindersterfte en ijverde voor de totstand koming van consultatiebureaus. In 1897 was ze de vijfde Nederlandse vrouw na Aletta Jacobs die pro moveerde in de medicijnen. Na haar promotie vestigde Cornelia de Lange zich als huisarts te Amsterdam. In 1907 kreeg zij de leiding over de zuigelingenzaal van het Emma Kinderziekenhuis die ze zelfhad helpen opzetten. In 1927 werd De Lange hoogleraar Kindergeneeskunde aan de Universiteit van Amsterdam en richtte zich op wetenschappelijk onderzoek. Zij legde steeds de nadruk op nauwkeurige klinische waarneming en had oog voor de psychosociale omgeving van het zieke kind. Ze was redacteur van het Nederlandsch Tijdschrift voor Geneeskunde. Ook enkele voor een breed publiek bestemde boeken en brochures over de verzorging en opvoeding van kinderen werden door haar geschreven. In 1933 beschreefze een erfelijk en aangeboren complex van misvormingen dat motorische en verstandelijke handicaps veroor zaakt. Het zou het 'Cornelia Catharina de Lange syndroom' genoemd worden. In de oorlog wijdde ze zich als geneesheer-directeur geheel aan het werk in het Emma Kinderziekenhuis; ze had haar leerstoel opgegeven. Sinds 1990 reikt de Nederlandse Vereniging voor Kinderneurologie tweejaarlijks een naar haar genoemde erepenning uit aan een bijzonder verdienstelijk onderzoeker, die daarbij tevens de Cornelia de Lange Lezing houdt. Na de HBS in Alkmaar deed Alie de opleiding tot apothekersassistente. Zij trouwde met de 17 jaar oudere Georg Lienesch. Samen openden zij een van de eerste winkels in de Langestraat, een manufacturen zaak. Alie kwam op het idee om moderne modieuze japonnen in Amsterdam in te kopen en in Alkmaar te verkopen. De modezaak groeide al snel uit tot een van de grootste en meest toonaangevende zaken in de Alkmaarse binnenstad. Toen ze in 1932 weduwe werd, nam ze de gehele verantwoordelijkheid voor de zaak op zich. Ze deed inkopen in Parijs en Berlijn en ontwik kelde nieuwe verkooptechnieken: de jaarlijkse modeshow in het Gulden Vlies trok veel publiek. Zo groeide ze uit tot een markante persoonlijkheid in het Alkmaarse bedrijfsleven. Hij vertrok in 1627 naar Batavia waar hij opklom tot lid van de Raad van Indië. In 1646 werd hij benoemd tot Gouverneur-Generaal. Cornelis kon zo het werk van zijn voorganger voltooien. Door hem werd het eerste contract met een Javaanse vorst gesloten. Toen echter het monopolie van de VOC op de Molukken bedreigd werd, schuwde hij harde maatregelen niet. De bewindhebbers in Nederland ontsloegen Van der Lijn in 1650 'op zijn verzoek' eervol en ontboden hem om verantwoording afte leggen. Hij werd beschuldigd van het bevoordelen van Chinezen waarmee hij veel geld zou hebben verdiend. Na zijn pensionering vestigde hij zich weer in Alkmaar waar hij van 1668 tot 1678 steeds tot vroedschap en burgemeester gekozen werd. Alkmaar 1871 - Amsterdam 1950 Cornelia de L*nzc Syndrorae Foundilloeij Inc. ktasking Om, PrQpi4in$ Htlp, Hop* Schermerhorn 1882 - Alkmaar 1968 Alkmaar 1608? - Alkmaar 1679 Oud Alkmaar dec. 2015 37

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Oud Alkmaar | 2015 | | pagina 21