Salvs mla Christus Pieter van Foreest Johannes Gerardus Geelkerken Jan Jacob de Gelder n oh mil mi Pieter van Foreest studeerde eerst geneeskunde in Leuven en trok rond langs verschillende Europese universiteiten. Terug in Alkmaar werd hij stadsgeneesheer maar werd daar tot zijn boosheid niet voor betaald. In 1558 werd hij stadsgeneesheer van Delft en daar lijfarts van Willem van Oranje. Toen Willem van Oranje in 1584 was vermoord, voerde Pieter met nog een dokter de lijkschouw en balseming uit. Daarna nam hij in Alkmaar zijn praktijk als geneesheer weer op en dit keer gafhet stadsbestuur hem wel een redelijk salaris. Dat gafhem ook de mogelijkheid om, op basis van zijn uitgebreide en nauwgezette aantekeningen van gevallen die hij in zijn praktijk had meegemaakt, 1350 Observationes (waarnemingen) met bijbehorende Scholia (verklaringen) uit te geven in 32 delen. Het werd een veel geraadpleegd medisch handboek. In het voorwoord van deel 26 prijst hij in ca. 5000 woorden Alkmaar aan alsofhet om een toeristische folder gaat. Hij bespreekt en roemt de Grote Kerk en Kapelkerk, het stadhuis en waaggebouw en de visbanken. "Ook zijn er wandelroutes naar Egmond ofBergen, naar de duinen en tot helemaal bij de zee, met hier en daar bomen, tuinen en heuvels, met dalen die erg gewild zijn bij voedsel zoekende konijnen en vogels. Tenslotte heerst hier door de blootstelling aan de gematigde stralen van de zon een klimaat dat zo mild is wat betreft de lucht en het weer en zo gezond, dat besmettelijke ziekten van het lichaam maar heel zelden voorkomen." Hij was predikant te Epe en later te Amsterdam. In 1920 moest ds. Geelkerken een verklaring van de Synode van de Gereformeerde Kerken voorlezen, waarin gewaarschuwd werd tegen 'schandelijke praktijken' als het gebruik van voorbehoedmiddelen, en tegen de gevaren van toneel, dans en kaartspel. Na voorlezing gafhij aan dat de orthodoxe bijbeluitleg binnen de toenmalige Gerefor meerde Kerken niet altijd strookte met ontdekkingen van de moderne wetenschap. Dat bleek vooral bij de discussie in 1926 over een passage uit de bijbel, namelijk ofde slang, die Eva in het aards paradijs verleidde tot het eten van een door God verboden appel, nu wel of niet echt kon spreken. Hij werd met nog een aantal predikanten geschorst en afgezet. Zij sloten zich toen aaneen als de Gereformeerde Kerken in Hersteld Verband. J.J. de Gelder studeerde Latijn, Grieks, Hebreeuws en Arabisch in Leiden, maar schreef een proefschrift over een wiskundig onderwerp; in het Latijn, dat wel. In 1856 werd hij rector van het Alkmaars stadsgymnasium en een zeer betrokken Alkmaarder. Al gauw werd hij lid van het Natuur- en Letterkundig Genootschap Physica en was daarvan jarenlang bestuurslid, net als van de Alkmaarse afdeling van de Maatschappij tot Nut van het Algemeen. In 1860 vormde hij samen met anderen een comité om de ontzetviering nieuw leven in te blazen. Hij schreef de tekst van het volkslied Van Alkmaar de Victorie. Een jaar later werd hij secretaris van de toen officieel opgerichte ontzet vereniging. Toen koning Willem III in 1873 de eerste steen legde voor het Victoriebeeld, pinkte Jan Jacob na al zijn inspanningen daarvoor van blijdschap een traantje weg. Alkmaar 1521 - Alkmaar 1597 A Alkmaar 1879 - Amsterdam 1960 Den Haag 1802 - Alkmaar 1890 Oud Alkmaar dec. 2015 29

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Oud Alkmaar | 2015 | | pagina 17