Truus Wijsmuller. Een vrouw uit duizenden Lida Boukris-Jong Links is perron 2-3 te zien met in de verte de uit 1878 overkapping en daarboven de in 2015 gebouwde nieuwe traverse. FotoJ. Drewes NS-architect Cees Douma. Het nieuwe station moet de parkeerdruk op Station Alkmaar verminderen en biedt de kans op ontwikkeling van scholen en kantoren er omheen. De perrons worden te kort voor de spitstreinen. NS lost dit op door het inzetten van dubbeldekkers die vanaf september 1985 gaan rijden op de lijn Den Helder - Alkmaar - Amsterdam. In deze periode ondergaat het Station Alkmaar nog een aantal kleine verbouwingen. Zo komt er een nieuw dienstgebouw voor NS-medewerkers aan de westzijde van de tunnel met op het stationsplein een GWK-kantoor. De tunnel zelfwordt verbouwd en krijgt opgaande roltrappen naar de perrons en naar de uitgang centrumzijde. In 1996 wordt NS opgesplitst: Pro Rail komt en NS krijgt de divisies NS-Reizigers, en NS-Stations. Met NS-stations wil NS de stations commercieel uitbuiten. Daartoe verbouwt NS in 1998 het Station Alkmaar. Het station krijgt een Café T, Albert Hein, Free Record Shop en een Etos. Bijzonder is de stripwinkel op perron 2 en 3. Voor de nieuwe winkels wordt perron 1 versmald: onder de monumentale luifel komt een uitbouw. Aan de voorkant komt een serre van glas en hout met een zinken dak dat doorloopt tot het GWK-kantoor: een tweede inbreuk op het originele uiterlijk, ooit bepaald door ir. K.H. van Brederode. Ter compensatie krijgen de vensters van de bovenverdieping hun originele roedenverdeling terug en wordt het gebouw zacht geel geverfd. De Bellotunnel en de verdwijnende oude industrie betekenen nieuwe mogelijkheden voor de noordzijde van het Station Alkmaar. Op de plaats van de gesloopte woningen aan de Wognumsebuurt en de uitgebrande conservenfabriek van Hoogenstraten komen in 1990 het UWV, de BVG en het Hooge Huys. Op de plaats van het slachthuis komt eerst de Rechtbank en daarna het Horizon College. Deze ontwikkelingen passen in het idee scholen en kantoren bij stations te bouwen zodat het verkeer over de weg vermindert. De meeste informatie is terug te vinden in: J. Kok, Stoomtrams rond Alkmaar (Schoorl 1981), Guus Veenendaal, Spoorwegen in Nederland, van 1834 tot nu (Amsterdam 2004) en Theo Fikkers, Station Alkmaar, een bouwhistorische verkenning (uitgegeven door Pro Rail in 2004). 38 Oud Alkmaar 2015 Negen maanden duurden de 'kindertransporten', het programma waarmee Joodse kinderen uit nazi-Duitsland van 1938 tot 1939 naar Engeland werden gebracht. In Nederland was Truus Wijsmuller-Meijer, geboren in Alkmaar, de spil van deze reddingsoperatie. Op de Mient, een gracht met deftige winkels, woont op nummer 22 rond 1900 het gezin Meijer. Jacob Meijer is drogist/ apotheker en werkt als zelfstandig filiaalhouder van de Centraal Apotheek. Zijn vrouw Bertha Hendrika Boer is zelfstandig modiste. Op 21 april 1896 wordt hun dochter Geertruida geboren, ze noemen haar Truus. In 1902 volgt een zoon, Jacobus Alexander. Het gezin Meijer is liberaal hervormd en Truus' moeder is actiefop politiek en sociaal gebied. Truus groeit op tot een liberaal denkend mens en ziet in haar moeder een voorbeeld. Ze herinnert zich dat haar vader een bezoeker die op Joden scheldt meteen van repliek dient. Na WO I neemt het gezin kinderen op uit Duitsland en Oostenrijk om aan te sterken. Later zegt ze in een interview "(daarom) ben ik van huis uit gewend om altijd op te komen voor de mensen die het werkelijk ook verdienen en nodig hebben." Truus wordt in 1911 toegelaten tot de Handelsschool. In het verslag van de lerarenvergadering van 8 november wordt over Truus genoteerd: "Algemeen stelt men een gebrek aan aanleg vast bij Geertruida Meijer." Een halfjaar later is het er niet beter op geworden. "Men acht het geval Geertruida Meijer wanhopig, Rechts het pand ook al is zij ijverig". Truus behaalt op haar Mient nr. 22, nu rapport dikke onvoldoendes en blijft dan nr. 14 Foto Regio ook zitten in de eerste klas. Als de familie Holland Meijer in 1913 verhuist naar Amsterdam Makelaardij Oud Alkmaar 2015 39

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Oud Alkmaar | 2015 | | pagina 7