werkten mee en kregen daar niet voor betaald, er werd zuinig geleefd, maar ook gespaard. Tonny vertelt dat de kinderen 'een goede bruidschat' meekregen in de vorm van een aardige spaarpot. De kinderen gingen verder in het ijs, alleen Thea niet. Zij trouwde een timmerman. Aris werd vertegenwoordiger in ijs. Arie ging terug naar Den Helder. Na zijn vroegtijdig overlijden werd de zaak in de Keizerstraat overgenomen door Wim. Veronica maakte duizenden ijslollies; ijs in de vormpjes doen en vervolgens de stokjes erin steken. Jo vestigde zich aan de Keetgracht en had een ijswagen, een 'rijdende ijssalon'. Trien trouwde met Jaap Kaandorp, zij begonnen later ijszaak 'De Mient'. Tonny trouwde in 1957. Vader Wim vroeg ofze nog ijs wilde verkopen. Dat wilde ze graag en er kwam een 'raamwinkel' in haar woning aan het Zeglis; een filiaaltje van de ijszaak aan de Laat/Koorstraat. Ze woonde er twintig jaar. Tonny verkocht vanuit haar raamwinkeltje 'Laanijs'. De bakken ijs liet ze halen bij de ijszaak op de hoek Laat/Koorstraat. Ze plaatste de bakken in een soort buffet dat achter het opengeschoven raam stond. Het ijs bleef koud en de klanten buiten konden van een ijsje worden voorzien. Tonny herinnert zich een voorval waardoor het ijs onverkoopbaar werd: "Een meisje was boos; ze had thuis geen geld gekregen voor een ijsje en gooide zand door het raam in de bak ijs. De vader van het meisje heeft later gelukkig nog f25,-- vergoeding betaald." Ze weet ook nog dat ze met een ijskar op pad ging als er kermis was. Dan verkocht ze haar ijs daar. Tonny kreeg vier kinderen die geen van allen verder gegaan zijn in de ijsbranche. De zaken gingen goed. In het zomer seizoen moest het geld ook voor de wintermaanden verdiend worden, maar dat lukte. Na de oorlog ging het wat minder. Het was de tijd van de weder opbouw en er waren nog veel grondstoffen op de bon. De concurrentie nam ook toe. Allerlei andere zaken gingen ijs verkopen en de Italiaanse ijsbereiders kwamen. In Alkmaar bijvoorbeeld vond de Italiaan De Mas een pand tegenover de Grote Kerk, zo'n vijftig meter van de ijssalon van Laan, waar hij in 1947 zijn gelateria 'IJssalon Venezia' opende. Om de Westfriezen te winnen maakte De Mas zijn vruchtenijs niet op water- maar op melkbasis. Dat was men gewend bij het ijs van Laan. Maar om te kunnen concurreren introduceerde De Mas smaken: banaan, hazelnoot en mokka. De eerste klanten waren veelal notabelen die al eens in Italië waren geweest en De Mas wilden laten weten wat ze allemaal gezien hadden. In de tweede helft van de jaren vijftig begon 'IJssalon Venezia' goed te lopen. De welvaart nam toe en in Alkmaar konden meerdere ijsbereiders hun boterham goed verdienen. Het bereiden en verkopen van ijs heeft de familie Laan altijd een goed bestaan opgeleverd. Tonny: "We hielpen elkaar en dankzij die samenwerking in de familie konden we doorgaan. We hebben ons toentertijd met een eigen recept bij ons eigen product kunnen houden en zijn niet overgegaan op andere smaken. De enige keus bij ons was de grootte en de prijs. Ik had eens een klant die lang aarzelde: moest het eentje van 25 cent ofeentje van 45 cent worden? Ik heb een van 25 cent gegeven en gezegd dat een ander ijsje mij alleen maar geld kostte!" De ijsjes van Laan zijn al vele jaren een gewilde zomertraktatie. "Toen ik lang geleden eens op het strand zat, hoorde ik twee jongens die hun spullen pakten zeggen: 'Zullen we nog een ijsje bij Laan halen?' Ik voelde me zo trots", glimlacht Tonny. Momenteel zijn er nog drie ijszaken met de naam 'Laan'. Twee in Den Helder en een in Alkmaar. De zaak van Aris Laan in de Koningstraat in Den Helder verkoopt meer smaken. De andere Laanzaken houden het bij het roomwitte ijs. Begin maart gaan de zaken meestal weer open. Adverteren is niet nodig. "Op 1 maart open is een traditie; dat weet iedereen", zegt Tonny nog. Zo lang het gaat, is ze op die dag present voor haar eerste ijsje van het seizoen. Ze blijft een echt 'meisje van Laan' dat uitkijkt naar een mooie zomer en in het najaar concludeert ofhet inderdaad mooi is geweest. Met dank aan de heer Piet Laan voor enkele aanvullingen. EIGEN FILIAAL CONCURRENTIE Koorstraat 45-47, ijssalon Willem Laan Alkmaar-Den Helder, 1970. Fotocollectie Monumentenzorg gemeente Alkmaar 32 Oud Alkmaar 2014 GOEDE ZAKEN Tonny Laan in 2014. Foto E. Knol Oud Alkmaar 2014 33

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Oud Alkmaar | 2014 | | pagina 4