L
mm
ss
BBSS
Wat in Alkmaar niet te krijgen was, was
misschien uit de regio te halen. Of men
haalde meisjes van nog verder weg! Tot
drie keer toe werden Brusselse meisjes
gedurende enkele weken ingezet. In 15147
werden 35 meisjes uit Wenen gehaald, over
het algemeen kantoormeisjes, "al snater
den die meer dan dat ze werkten". Zes van
hen werden al snel weer teruggestuurd.
Dus werden er in 1956 maar liefst honderd
Deense meisjes op jaarcontract naar
Alkmaar gehaald. Dat staat tenminste in
veel artikelen over de Ringersfabriek.
Volgen Martha Bakker, die ter voorberei
ding op de tentoonstelling in het Stedelijk
Museum in 2011 onderzoek gedaan heeft
naar Ringers, klopt het niet. Ze waren dat
wel van plan, maar Den Haag gaf uitein
delijk geen vergunning en dus ging het
allemaal niet door.
In 1959 werd het probleem nijpend en ver
scheen een groot artikel in de krant.4 De
directie van Ringers probeerde tot een ver
klaring te komen. Het zou vooral het
gevolg zijn van enkele grootwinkelbedrij
ven die zich kort geleden in Alkmaar
hadden gevestigd. Hierdoor was het
aanbod op de arbeidmarkt verminderd. Als
tweede oorzaak werd genoemd de uitzon
derlijk goede en langdurige zomer, waar
door het aantal meisjes in vergelijking tot
het kwantum waarmee in januari werd
gestart met niet minder dan 24 was
gedaald. Zouden de meisjes liever aan het
strand liggen dan een zakcentje te verdie
nen met het inpakken van chocolaatjes?
Of had het te maken met de groeiende toe
ristenindustrie in de badplaatsen?
De directie van Ringers had haar wer
vingsactiviteiten uitgebreid tot in de
gemeenten ver buiten Alkmaar. In juni
1961 bleken in de productie of administra
tie van Ringers 258 Alkmaarders werkzaam
te zijn, terwijl 111 personeelsleden uit de
directe omgeving kwamen en 56 van
25 km of verder. Ringers organiseerde
gratis pendeldiensten voor het personeel
uit de Egmonden, Enkhuizen, Hoorn en
Den Helder.
Het was natuurlijk ook mogelijk om het
werk naar de mensen toe te brengen. Al na
1920 kwamen er enkele nevenbedrijfjes in
o.a. Barsingerhorn en Egmond. Vooral
vanwege schaarste aan personeel werden
inpakafdelingen gevestigd in bijvoorbeeld
Sint Pancras in 19551 [waar 20 meisjes werk
zaam waren) en in Den Helder in 1964.
Driejaar later sloot Den Helder als laatste
nevenvestiging, de hele productie werd
gecentraliseerd in Alkmaar.
Soms kwam men wel op heel bijzondere
wijze aan personeel. In 1951 verscheen een
artikel in de krant over de mogelijkheid en
wenselijkheid dat gevangenen weer
zouden reïntegreren in de maatschappij.
"Het klinkt vreemd in de oren als men
verneemt, dat Alkmaar op het gebied van
w Zr
Tekort aan meisjes?
Particuliere collectie
ZELFS GEVANGENEN
Oud Alkmaar 2011 35
