Het was overigens een probleem voor de hele regio. Toen in 4949 een voorstel werd gedaan de lonen op elkaar af te stemmen om te voorkomen dat meisjes steeds ver huisden naar het best betalende bedrijf reageerde Ringers nogal verontwaardigd.: "Onze geroutineerde paksters in de luxe werkafdeling werken niet voor een maxi maal loon van 44 cent per uur, 25%. Het zou geenszins billijk zijn." De dienst personeelszaken maakte in 15155 een overzicht over het voorgaande jaar.3 Er waren 851 vrouwen en 92 mannen vertrok ken. In dezelfde periode werden 77 vrouwen en 75» mannen aangenomen. Er werd onderzoek gedaan naar de leeftijd, de periode dat men bij Ringers had gewerkt en de redenen van vertrek. De vertrekken de vrouwen waren gemiddeld 20 jaar oud, de mannen 24. Hoe ouder bij vertrek, hoe langer men meestal gewerkt had. Vooral voor de jongeren was de diensttijd vrij kort. Niet iedereen gaf een reden op, maar bij de vrouwen vertrokken er 20 wegens 'huish. omstandigheden', (mannen 0), 4 wegens huwelijk (mannen 0], 6 wegens onbehoorlijk gedrag (mannen 1} en 11 bleken ongeschikt voor de fabriek (mannen 3]. Bij de mannen waren er 9 die in militaire dienst moesten. De meeste mannen (41) gingen elders werken (vrouwen 16). Slechts één man vertrok wegens gevorderde leeftijd. Tekort aan personeel was soms een tekort aan vaklieden, maar meestal een tekort aan vrouwen voor het inpakwerk. En dan nog specifieker een tekort aan meisjes, wat wel iets met de salariëring te maken zal hebben. In 1964 werkten er bijvoorbeeld meer dan 80 meisjes tussen de 14 en de 20 jaar; in de leeftijdsgroep 20 tot 25 jaar waren het er nog maar 33. Al voor de oorlog worstelde Ringers met dit probleem en daarna is dat gecontinu eerd. "Dit vindt zijn oorzaak in het feit dat Alkmaar het karakter heeft van een mid- denstandsstad." Gesteld werd dat Alkmaarders zouden neerkijken op fabrieksmeisjes, ze zouden ruw en grofge- bekt zijn. De gebroeders Ringers deden er alles aan dit vooroordeel weg te nemen, maar zonder veel succes. Ouders zouden hun dochters liever zien werken in de huishouding of als winkelmeisje. Wat deze verklaring ook waard was, het leverde niet direct een oplossing. Aan de bereikbaarheid viel echter wel iets te doen. Zelfs meisjes uit Alkmaar vonden de fabriek te ver van huis gelegen; men bleef liever in de onmiddellijke omgeving van de binnenstad! Om hen tegemoet te komen werden pakkamers buiten de Huiswaard ingericht, zoals in Eik en Linde aan de Lindegracht. REF. NO. 7582 CACAO J EN CHOCOLADEFABRIEKEN B.V. ALKMAAR - HOLLAND CHOCOLADE PATE KOFFIECRÈME PRALINÉ MET TEKORT AAN MEISJES 34 Oud Alkmaar 2011

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Oud Alkmaar | 2011 | | pagina 8