S&SSSS&
De kwaliteit van chocolade hangt af van
het soort bonen en van het productiepro
ces. Hoewel de meeste beginnende choco
ladefabriekjes hun chocolade van grotere
bestaande fabrieken betrokken, deed
Hendrik Ringers de selectie en het
branden van de boon in de eigen fabriek.
Hij wilde een kwaliteitsproduct leveren en
werkte dus Van de boon af.
Cacaobrander Frits Koch werd in dienst
genomen. Hij was verantwoordelijk voor
de productie van de chocolade volgens
eigen geheim recept, net als zijn zoon
George en kleinzoon Frits dat later zouden
zijn. Hendrik Ringers bemoeide zich
vooral met de vullingen.
'Kwaliteit zegeviert' was zijn devies en
lange tijd kreeg hij daarin gelijk: de pro
ductie groeide. Ringers werd bekend als
een duur, maar goed merk. Kersenbonbons
werden hun specialiteit, maar ze produ
ceerden nog heel veel andere soorten cho
coladeproducten: in 1958 zagen meer dan
1500 soorten bonbons het licht! De kwali
teit van de kersen, hazelnoten, amandelen,
koffie en likeuren was net zo belangrijk als
die van de chocolade. Om die kwaliteit te
benadrukken werd veel aandacht en geld
besteed aan reclame en naamsbekendheid.
De zwierig geschreven merknaam met de
krullende R was heel herkenbaar.
In 1908 was de fabriek aan het Varnebroek
aan vergroting toe: er kwam een eerste
verdieping en het gebouw werd verlengd.
In 1911 hadden de beide broers al 25 werk
nemers in dienst en was de fabriek veel te
klein geworden. Ze besloten de chocolade
fabriek PAX aan de Baan in Rotterdam over
te nemen, waar ze de beschikking kregen
over 3000 m2 werkruimte. Misschien had
Rotterdam ook wel meer mogelijkheden
dan het kleine provinciale Alkmaar. De
firma werd omgezet in een naamloze ven
nootschap, de 'N.V. Mij. tot Exploitatie der
Fabriek van ie klas Cacao en
Chocoladeartikelen v/h H. Ringers', en
Hendrik Ringers werd voor het leven als
directeur benoemd.
Het werd een hypermoderne fabriek waar
de productie kon worden opgevoerd. Maar
de expansiemogelijkheden in Rotterdam
vielen tegen. Al in 1920 bleek ook dit pand
te klein voor de inmiddels 80 mensen die er
werkten. De broers gingen op zoek naar
andere locaties. Hoewel ze plannen hadden
in Gelderland een fabriek te beginnen wist
vader Ringers zijn zoons over te halen ook
in Alkmaar weer een fabriek te stichten. Dat
werd dus het pand aan de Noorderkade.
Het was bedoeld als een dependance van de
fabriek in Rotterdam. Hendrik bleef in
Rotterdam, Theo werd directeur over de
Alkmaarse vestiging.
In Rotterdam werd vooral gewerkt voor de
export, maar de uitvoer naar Engeland
nam sterk af en dus was er ook steeds
Kwaliteitsproducten
uit eigen fabriek.
Collectie Regionaal
Archief
Oud Alkmaar 2011
fXyyag sMWTOJIiaMggixWti^
KWALITEIT ZEGEVIERT
ROTTERDAM
31
