tonisch zó goed in elkaar, dat aan de romp verder niets veranderd hoeft te worden. Ringers wist wat bouwen was, toen al." Hendrik Ringers te paard voor de fabriek, circa i960. Collectie Regionaal Archief fabriek blijft gehandhaafd, maar krijgt toch een volstrekt nieuw silhouet met afgeronde hoeken, een wit aluminium voorgevel, soft- look en een glazen trappenhuis annex lift voor het front van Klercq." Het plan is ook zo uitgevoerd, en de fabriek verdween achter een omhulsel van kunststof platen, onherkenbaar voor wie niet weet wat er achter verborgen gaat. Onlangs ging de firma Klercq failliet en nu wordt het bedrijfspand met sloop bedreigd, want dat is goedkoper dan her gebruiken. Omdat daarbij het argument van bouwvalligheid wordt gebruikt nog een klein citaat uit het krantenartikel van 15)83: "Voor de rest blijft Ringers Ringers. Het gebouw zit bouwtechnisch en architec- Ringers werd een naam in Alkmaar: Ringers bouwde de grootste fabriek, een blikvanger aan de Noorderkade, maakte heerlijke bonbons en sinaasappelstaafjes, gaf heel wat mensen in Alkmaar en omge ving werk, en dompelde bij oostenwind de stad onder in een zoete chocoladegeur. 'Meneer Hendrik', de president-directeur van het bedrijfj was in ieder geval een mar kante man. Hij droeg altijd een hoedje en kwam te paard naar de fabriek waar hij meestal in een witte laboratoriumjas rond liep. Hij was liever bezig in de fabriek dan op zijn kantoor. Hij werd in i960 in Elseviers Weekblad als volgt geportretteerd: "Als kwikzilver dartelt hij door de zalen. Wijst, proeft, laat proeven, knabbelt noten, neemt onafgewerkte producten in de palm van zijn hand, keurt ze met gesloten ogen van verrukking. Hoedje op, onvermoeibaar, rap omhoog, naar beneden, klopt employees op de schouder." Als het alle maal waar is natuurlijk, want Hendrik Ringers was in 15160 al 80 jaar oud! Ook de journalist van de Alkmaarsche Courant omschreef hem echter als een zeer vitale man. Hij wordt ook omschreven als een typisch paternalistische fabrieksdirecteur die het liefst voor ieder gehuwd personeelslid een huis met een tuintje naast de fabriek had geregeld. En als een romanticus, die er van hield sfeer om zich heen te scheppen. En als een driftkikker, die stevig ruzie kon maken met zijn broer en zijn personeel er van langs kon geven. EEN MARKANT MAN Oud Alkmaar 20x1

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Oud Alkmaar | 2011 | | pagina 14