Oud Alkmaar 2011 37
Aan de lopende
band. Particuliere
collectie
nut), reclame in bioscopen en bussen, con
tacten met het arbeidsbureau om onge
huwde moeders, gescheiden' vrouwen en
weduwen die een uitkering ontvingen te
werven en het opzetten van een speciale
opleidingsklas voor 14-jarigen. "Dit vergt
echter extra leiding; aparte ruimte; zorg
vuldige selectie (rumoerig volkje); dispen
satie Arbeidsinspectie. Een nadeel is
wellicht, dat bij het bereiken van de
15-jarige leeftijd resp. aan het einde van
het opleidingsjaar men een andere werk
kring verkiest, (bijv. in een winkel)"
Overigens was het ook een probleem dat
niet ieder meisje kon worden aangeno
men: een strenge selectie diende te worden
toegepast, omdat vooral de verpakking van
luxeartikelen een zekere bedrevenheid en
tempo vereiste. Bij elke sollicitatie werd
dan ook gelet op karaktereigenschappen,
handvaardigheid, nauwkeurigheid en 'cri-
tische intelligentie'. Het oordeel over een
15-jarig meisje: "Naief meisje, wil wel, kan
misschien iets worden, maar ze is weinig
krachtig en ook wel wat slordig.
Handvaardigheid niet zo goed.
Vingervlugheid gaat wel."
Was het werk eigenlijk wel aantrekkelijk?
Wat deed een inpakster? Een stagiaire die
in 15169 een aantal weken meewerkte op
verschillende afdelingen deed verslag.7
De werktijden op de pakafdeling waren van
's morgens 7.30 uur tot 's middags 16.30 uur.
"De pakafdeling is gesplitst in de 'pure' en
de 'luxe' afdeling. Op de pure worden cho
colaatjes ingepakt, op de luxe bonbons en
duurdere chocoladesoorten. Op de luxe
werken ongeveer 20 vrouwen en meisjes.
De hele afdeling is een grote werkruimte,
een hoge kille hal, die niet veel gezelligheid
biedt. Deze zaal is in tweeën gedeeld door
een soort magazijn, een voorraad van dozen
het werk vereist een enorme handig
heid en er wordt naast het basisloon een
DE PAKAFDELING