Cornells Jonker
studeert aan de
piano
zichzelf kat de leermeester zien als Klaas
naar het conservatorium gaat. Jonker gaat
met hem mee en laat zich als een geïnte
resseerde vader informeren door de
docenten.
Cornelis Jonker houdt altijd afstand tot
zijn koorleden. Een glas na afloop drinkt
hij alleen met het bestuur. Voor de leden,
ook voor Klaas Venneker, blijft hij ook
altijd meneer Jonker.
Pieter-Jan Olthof, dirigent van de orato
riumkoren in Bergen, Castricum en
Schagen was een van de vier leerlingen van
Jonker die naar het Conservatorium
gingen. Als zoon van de secretaris en later
voorzitter van de Alkmaarse Oratorium
vereniging werd hij lid van het jongens
koor voor de Matthaus Passion en kwam
bij zijn dirigent op les. Geen makkelijk
man, herinnert hij zich, maar een goed
hand, hij duldt geen desinteresse en uit
zich vaak zo cynisch dat daardoor ook
vijandschappen ontstaan. Alles staat in het
teken van zijn ambitie. Die verwezenlijkt
hij behalve in concerten, waarbij de
Matthaus Passion een speciale plaats
inneemt, eveneens op concoursen. Met
minder dan de eerste plaats is hij niet
tevreden. Als Cornelis thuis gasten heeft
laat hij Klaas komen om voor de
gezelligheid jazz te spelen op de piano. Zo
ontstaan er tevens nuttige contacten voor
de carrière van Klaas, die daarnaast ook
profiteert van de zakelijke kwaliteiten van
zijn leraar. Als hij Cornelis vraagt wat voor
salaris hij bij een koor moet vragen, geeft
die hem de volgende raad: werk een
maand gratis, na die maand wil het koor je
niet meer kwijt en dan kun je eisen
stellen... Hij is blijvend geïnteresseerd in
het zakelijk wel en wee van zijn meest
begaafde leerling. Een warme kant van
ANDERE TIJDGENOTEN OVER JONKER
Oud Alkmaar 2010 33
