korte uitzending die wij overdag konden ontvangen. Gedurende de oorlogstijd was de aanwe zigheid van onze radio een ware belevenis, 's Avonds rond 8 uur kwamen de op karton geplakte kaarten van de oorlogsgebieden op tafel: Noord-Afrika, Rusland, Italië, Frankrijk, de Pacific. De vorderingen of tegenslagen werden niet met vlaggetjes gemerkt, want die vielen eraf wanneer de kaarten werden opgepakt, nee, met potlood werden de linies ingetekend en weggegumd. We hadden een heel gedetail leerde kaart van Rusland en in mijn geheugen staan nog vele plaatsen opgete kend. Naast onze ouders en de grote kinderen schoven ook anderen aan: baas Anton Pels, die binnendoor kon komen, samen met zijn vrouw en soms ook een onderduiker, slager Gerrit Rijper en Frans Veer, de kolenboer van de Vigilantie, die beiden in de Zoutstraat woonden. Als de spertijd om 8 uur begon renden overburen snel de straat over. Na de oorlog hoorden we van buurtbewoners dat dit niet onopgemerkt was gebleven! No,g eenBlaupunkt radio uit 19351. Maar welke stond er nu bij de familie Bakkum? Belangrijke uitzendingen waren die van Radio Oranje met daarin een tijdje de Watergeus, een politieke revue met liedjes gezongen door Jetje Pearl. Ik ken er nog vele uit mijn hoofd, zoals het bed over het inleveren van ons zilvergeld: "Ik heb duppies, mooie zilvren duppies, ik heb duppies wat ben ik in mijn schik. Mijn duppies zijn klein, mijn duppies zijn fijn en ik ruil ze lekker niet voor blik". En dan "Dat is die kleine man, die hele kleine man, die telegrammen-Anton met zijn moffenpakkie an, ligt na aan 't hart van Zes-en-een-kwart, pakt zijn judasloon graag an, die volksmisleider, sof-gouwlei- der van een kleine man." Later was er ook radio Brandaris, voor zeevarenden, een zenders te luisteren, maar vooral de eerste tijd werd dat verbod met voeten getreden. Beroerder werd het toen op 13 mei 1943 op bevel van Rauter alle radiotoestellen ver beurd werden verklaard en op 15) juni moest ons toestel op het politiebureau aan het Kerkplein worden ingeleverd. Mijn vader woonde als meesterknecht naast zijn baas, orgelbouwer Pels. Deze had een prachtig toestel, een Blaupunkt. Tevergeefs probeerde mijn vader hem te weerhouden dit toestel in te leveren of desnoods met hem te ruilen, maar dat lukte niet. Pels vreesde dat het toestel, vlak voor de oorlog gekocht, bij Ypma stond geregistreerd. In een loze ruimte van de kamerkast werd ons toestel ingebouwd, in de wand gaten voor de knoppen en een schilderij ervoor. Zo is de radio in gebruik gebleven tot aan het moment dat in het najaar van 15144 de stroom werd afgesloten. Oud Alkmaar 2010 RADIO ORANJE

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Oud Alkmaar | 2010 | | pagina 23