korte uitzending die wij overdag konden
ontvangen.
Gedurende de oorlogstijd was de aanwe
zigheid van onze radio een ware belevenis,
's Avonds rond 8 uur kwamen de op karton
geplakte kaarten van de oorlogsgebieden
op tafel: Noord-Afrika, Rusland, Italië,
Frankrijk, de Pacific. De vorderingen of
tegenslagen werden niet met vlaggetjes
gemerkt, want die vielen eraf wanneer de
kaarten werden opgepakt, nee, met
potlood werden de linies ingetekend en
weggegumd. We hadden een heel gedetail
leerde kaart van Rusland en in mijn
geheugen staan nog vele plaatsen opgete
kend.
Naast onze ouders en de grote kinderen
schoven ook anderen aan: baas Anton Pels,
die binnendoor kon komen, samen met
zijn vrouw en soms ook een onderduiker,
slager Gerrit Rijper en Frans Veer, de
kolenboer van de Vigilantie, die beiden in
de Zoutstraat woonden. Als de spertijd om
8 uur begon renden overburen snel de
straat over. Na de oorlog hoorden we van
buurtbewoners dat dit niet onopgemerkt
was gebleven!
No,g eenBlaupunkt
radio uit 19351. Maar
welke stond er nu bij
de familie Bakkum?
Belangrijke uitzendingen waren die van
Radio Oranje met daarin een tijdje de
Watergeus, een politieke revue met liedjes
gezongen door Jetje Pearl. Ik ken er nog
vele uit mijn hoofd, zoals het bed over
het inleveren van ons zilvergeld:
"Ik heb duppies, mooie zilvren duppies,
ik heb duppies wat ben ik in mijn schik.
Mijn duppies zijn klein, mijn duppies zijn
fijn en ik ruil ze lekker niet voor blik".
En dan "Dat is die kleine man, die hele
kleine man, die telegrammen-Anton met
zijn moffenpakkie an, ligt na aan 't hart
van Zes-en-een-kwart, pakt zijn judasloon
graag an, die volksmisleider, sof-gouwlei-
der van een kleine man." Later was er ook
radio Brandaris, voor zeevarenden, een
zenders te luisteren, maar vooral de eerste
tijd werd dat verbod met voeten getreden.
Beroerder werd het toen op 13 mei 1943 op
bevel van Rauter alle radiotoestellen ver
beurd werden verklaard en op 15) juni
moest ons toestel op het politiebureau
aan het Kerkplein worden ingeleverd.
Mijn vader woonde als meesterknecht
naast zijn baas, orgelbouwer Pels.
Deze had een prachtig toestel, een
Blaupunkt. Tevergeefs probeerde mijn
vader hem te weerhouden dit toestel in te
leveren of desnoods met hem te ruilen,
maar dat lukte niet. Pels vreesde dat het
toestel, vlak voor de oorlog gekocht, bij
Ypma stond geregistreerd. In een loze
ruimte van de kamerkast werd ons toestel
ingebouwd, in de wand gaten voor de
knoppen en een schilderij ervoor. Zo is de
radio in gebruik gebleven tot aan het
moment dat in het najaar van 15144 de
stroom werd afgesloten.
Oud Alkmaar 2010
RADIO ORANJE