Tulpenmanie in Alkmaar Marlies ten Berge en Harry de Raad Financiële crises kwamen ook in de zeventiende eeuw voor. Een veiling in de Nieuwe Doelen in Alkmaar in 1637 betekende het toppunt in de prijsstijging van tulpenbollen, daarna stortte de handel in. Tot dusver onbekende gegevens werpen nieuw licht op de gebeurtenissen in Alkmaar. EEN NIEUW GEWAS De tulp is afkomstig uit Centraal-Azië en kwam voorzover bekend pas rond 1570 naar de Verenigde Provinciën. Tulpen kweken bleek niet zo moeilijk, maar kostte wel veel tijd. Zeldzame variëteiten bleven dus moeilijk te leveren en zoals iedereen weet: schaarste maakt duur. De Nederlandse cultivars in de zeventiende eeuw werden geroemd om hun onstuimige gevlamde kleuren. Men onderscheidde ongeveer 13 groepen, die allemaal weer onderverdeeld waren in vele variëteiten. De variaties werden gerangschikt volgens strakke criteria: hoe dunner de streepjes, hoe fijner en duurder de tulp. Wat niemand in die tijd wist was dat de meest bijzondere soorten, de gebroken tulpen, leden aan een virusziekte. De mooiste tulpen waren ook het zwakst en het moeilijkst te kweken, en bleven dus ook vrij zeldzaam. Hoewel overal in Europa tulpenkenners bestonden, was rond 1620 de bloem nergens zo populair als in de Verenigde Provinciën. Tulpenkenners in de Republiek waren vaak regenten en rijke kooplieden. De winsten van de handel in onze Gouden Eeuw wakkerden luxeconsumptie aan en er ontstond een voorliefde voor landhuizen en de aanleg van grote tuinen. Tulpen, vooral de mooiste en zeldzame variëteiten, werden zeer gewaardeerd door de elite als symbool van rijkdom en goede smaak. Het werden statussymbolen.1 Een Admirael Coomhardt, pagina uit een tulpenboek. Collectie Nederlandsch Economisch-Historisch Archief Oud Alkmaar 2009

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Oud Alkmaar | 2009 | | pagina 3