groot aantal medewerkers een oordeel
gevraagd. Eerst proeft 'de Baas' (Ben Godijn)
van de nieuwe pudding en vervolgens met
dezelfde lepel de vertegenwoordigers en
het kantoorpersoneel. De hygiëneregels
zijn in die dagen nog niet zo streng als
tegenwoordig!
GROEI
In 1948 - de familie Godijn is een aantal
keren verhuisd en woont op de Kennemer-
straatweg naast de garage van Pouwels en
Huize Voorhout - wordt de eenmanszaak
van Ben Godijn omgezet in de N.V.
Puddingfabriek Victrix, met als mede
aandeelhouders zijn broer Willem Godijn
en diens zakenpartner Pieter Modder.
Godijn en Modder zijn compagnons in de
fietsenfabriek GOMO in het pand naast
Victrix aan de Kanaalkade. Zij nemen elk
circa een tiende van het aandelenkapitaal
voor hun rekening, waarmee het bedrijf
een financiële injectie krijgt en toch
eigendom van Ben Godijn blijft.
Die financiële injectie is zeer welkom.
In de naoorlogse jaren is het besef gegroeid
dat het bedrijf zijn vleugels moet uitslaan.
Vooral Ben Min, die vlak na de oorlog in
dienst treedt als vertegenwoordiger en in
1952 promoveert tot verkoopdirecteur is
voorstander van veranderingen. Hoewel
hij in de ogen van sommige medewerkers
soms 'onzinnige' nieuwigheden invoert,
wordt hij steeds gesteund door de directie
(naast Ben Godijn sr. maakt sinds 1953 ook
zijn zoon Hans Godijn daar deel van uit).
In 1960 zegt hij daar (in een artikel in de
Alkmaarsche Courant) zelf over:
"Na de oorlog veranderde alles. Ik begreep
dat het roer om moest. Wij moesten
volgens Amerikaanse ideeën gaan
werken."
Werkneemsters zijn met de hand pakjes aan het vullen in de jaren vijftig
Werk aan de vulmachine
Inpaksters aan het werk rond 1930. Foto's: Collectie Regionaal Archief
66 Oud Alkmaar 2008
